Augas interiores
As augas interiores inclúen, de acordo coa Convención das Nacións Unidas sobre o Dereito do Mar, as augas do litoral da liña de base das augas territoriais dunha nación, agás nos estados arquipelagos.[1] Inclúen vías fluviais como ríos e canles, e ás veces a auga dentro de pequenas baías.
Nas augas interiores, a soberanía do Estado é igual á que exerce no continente. O estado costeiro é libre de facer leis relacionadas coas súas augas internas, regular calquera uso e utilizar calquera recurso. A falta de acordos en contrario, os buques estranxeiros non teñen dereito de paso dentro das augas internas, e esta falta de dereito a paso inocente é a diferenza fundamental entre augas internas e as augas territoriais.[2] As "augas arquipélagicas" dentro das illas ultraperiféricas dos estados arquipélagos son tratadas como augas internas, coa excepción de que se debe permitir o paso inocente, aínda que o estado arquipelágico pode designar certas rúas marítimas nestas augas.
Cando un buque estranxeiro está autorizado para entrar en augas continentais, está suxeito ás leis do Estado ribereño, cunha excepción: a tripulación do buque está suxeita á lei do Estado da bandeira. Isto esténdese ás condicións laborais e aos delitos cometidos a bordo do buque, aínda que estea atracado nun porto. Os delitos cometidos no porto e os crimes cometidos nela pola tripulación dun buque estranxeiro sempre caen na xurisdición do Estado ribereño. O Estado ribereño pode intervir nos buques cando o capitán do buque obriga a intervención das autoridades locais, cando hai perigo para a paz e a seguridade do Estado ribereño ou para facer cumprir as normas aduaneiras.[1]
Disputas editar
A reclamación por un estado dunha vía fluvial como augas internas levou a disputas con outros estados. Por exemplo, Canadá reclama unha sección do Paso Noroeste como parte das súas augas internas, totalmente baixo a xurisdición canadense,[3] unha reclamación que foi discutida polos Estados Unidos e pola maioría das nacións marítimas, que o consideran un estreito internacional, o que significa que os buques estranxeiros teñen dereito a paso de tránsito.[4][5][6] (Ver augas internas do Canadá e Paso do Noroeste # Disputa de augas internacionais).
O Tribunal Internacional do Dereito do Mar, formado en 1994, ten o poder de resolver disputas marítimas entre os estado, aínda que na práctica, estas resolucións dependen da vontade destes estados de respectar as decisións.
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 UN Convention on the Law of the Sea, Part II, Article 8 Internal waters
- ↑ UN Convention on the Law of the Sea, Part II, Article 2
- ↑ "UNCLOS part IV, ARCHIPELAGIC STATES". Admiralty and Maritime Law Guide. 10 de decembro de 1982. Consultado o 2008-01-18.
- ↑ Nathan VanderKlippe (9 de abril de 2006). "Northwest Passage gets political name change". CanWest News Service. Arquivado dende o orixinal o 02 de abril de 2016. Consultado o 2008-01-18.
- ↑ Rob Huebert (Winter 2001). "Climate Change and Canadian Sovereignty in the Northwest Passage". ISUMA: 86–94. Arquivado dende o orixinal o 31 de xaneiro de 2002. Consultado o 2008-01-13.
- ↑ Alanna Mitchell (5 de febreiro de 2000). "The Northwest Passage Thawed". Globe and Mail. pp. A9. Arquivado dende o orixinal o 28 de decembro de 2007. Consultado o 2008-01-18.
Véxase tamén editar
| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Augas interiores |