Astrud Gilberto
Astrud Evangelina Weinert, coñecida como Astrud Gilberto, nada en Salvador o 29 de marzo de 1940 e finada o 5 de xuño de 2023 en Filadelfia, foi unha cantante brasileira de samba e bossa nova. Fíxose célebre na década de 1960 pola súa interpretación da canción "Garota de Ipanema".
Traxectoria editar
Astrud Evangelina Weinert naceu en 1940, filla de nai brasileira e pai alemán no estado de Baía, aínda que creceu en Río de Xaneiro. Casou con João Gilberto en 1959 e en 1963 emigrou aos Estados Unidos. Divorciáronse a mediados dos sesenta e ela comezou unha relación coa súa parella musical Stan Getz, saxofonista de jazz.[1]
Cantou dúas cancións no influente disco de 1963 Getz/Gilberto, no que actuaban João Gilberto, Stan Getz e Antônio Carlos Jobim, a pesar de que nunca antes cantara profesionalmente, A versión de 1964 de "The Girl from Ipanema", extraída do álbum, omitiu a letra en portugués cantada por João Gilberto, e estableceu a Astrud Gilberto como cantante de bossa nova. Vendeu máis dun millón de copias e recibiu un disco de ouro.[2] En 1964, Gilberto apareceu nos filmes Get Yourself a College Girl e The Hanged Man. O seu primeiro álbum en solitario foi The Astrud Gilberto Album (1965). Logo de mudarse aos Estados Unidos, continuou a xira con Getz.[1] Tras comezar como cantante de bossa nova e estándares de jazz estadounidenses, Gilberto comezou a gravar as súas propias composicións na década de 1970. Gravou cancións en portugués, inglés, castelán, italiano, francés, alemán e xaponés.
En 1982, o fillo de Gilberto, Marcelo, uniuse ao grupo, facendo xiras con ela como baixista durante máis dunha década. Ademais, colaborou como coprodutor dos álbums Live in New York (1996) e Temperance (1997). O seu fillo Gregory Lasorsa tocou a guitarra no disco Temperance, na canción "Beautiful You", que incluía o cantante Michael Franks.
En 1996, contribuíu no álbum benéfico Red Hot + Rio producido por Red Hot Organization, coa canción "Desafinado" xunto con George Michael. Aínda que non se retiraba oficialmente, en 2002 anunciou que ía tomar un descanso por tempo indefinido das actuacións en público.
Gilberto foi unha ardente defensora dos dereitos dos animais.[3]
Legado editar
Gilberto recibiu o Latin Jazz USA Award for Lifetime Achievement en 1992, e foi incluída no International Latin Music Hall of Fame en 2002.
A súa gravación orixinal de "Fly Me to the Moon" foi editada como dúo usando outra gravación da mesma canción de Frank Sinatra para a banda sonora de Down with Love (2003). A súa canción "Who Can I Turn To?" foi sampleada por The Black Eyed Peas en "Like That" no álbum de 2005 Monkey Business. As súas voces en "Berimbau" foron sampleadas por Cut Chemist en "The Garden". A súa gravación de "Once I Loved" foi incluída no filme de 2007 Juno.
A canción "Astrud" de Basia Trzetrzelewska incluída no álbum de 1987 Time and Tide, é un tributo a Gilberto.
Discografía editar
Álbums editar
- Stan Getz e Astrud Gilberto - Getz Au-Go-Go (Verve, 1964)
- The Astrud Gilberto Album (Verve, 1964)
- The Shadow of Your Smile (Verve, 1965)
- Look to the Rainbow (Verve, 1965)
- Beach Samba (Verve, 1966)
- A Certain Smile, A Certain Sadness con Walter Wanderley (Verve, 1967)
- Windy (Verve, 1968)
- September 17, 1969 (Verve, 1969)
- Gilberto Golden Japanese Album (Verve, 1969)
- I Haven't Got Anything Better to Do (Verve, 1970)
- Astrud Gilberto con Stanley Turrentine (CTI, 1971)
- Astrud Gilberto Now (Perception, 1972)
- That Girl From Ipanema (Audio Fidelity, 1977)
- Astrud Gilberto Plus James Last Orchestra (Polygram, 1987)
- Live in New York (Pony Canyon, 1996)
- Temperance (Pony Canyon, 1997)
- Jungle (Magya, 2002)
- The Diva Series (Verve, 2003)
- Astrud Gilberto (Rachelle Production, 2011)
- Astrud Gilberto the bossanova queen (producciones AR, 2012)
- Black Magic (STKM records, 2012)
Bandas sonoras editar
- The Deadly Affair (Verve, 1965)
Outros discos con Astrud Gilberto editar
- Stan Getz e João Gilberto - Getz/Gilberto (Verve, 1963)
- Shigeharu Mukai e Astrud Gilberto - So & So - Mukai Meets Gilberto (Denon, 1982)
- Michael Franks - Passionfruit (Warner Bros., 1983)
- Étienne Daho - Eden (Virgin, 1996)
- George Michael - Ladies And Gentleman - Best of George Michael (Sony, 1998)
Notas editar
- ↑ 1,0 1,1 Twomey, John. "The Troubled Genius of Stan Getz". jazzsight.com. Arquivado dende o orixinal o 26 de outubro de 2014. Consultado o 24 de marzo de 2010.
- ↑ Murrells, Joseph (1978). The Book of Golden Discs (2.ª ed.). Londres: Barrie and Jenkins Ltd. p. 175. ISBN 0-214-20512-6.
- ↑ Gilberto, Astrud. "Astrud Gilberto- Animals, They Need Our Help". Arquivado dende o orixinal o 22 de abril de 2006. Consultado o 6 de abril de 2006.
Véxase tamén editar
| A Galipedia ten un portal sobre: Música |
Bibliografía editar
- Bossa Nova: The Story of the Brazilian Music That Seduced the World, Castro, Ruy. 2000.
- De Stefano, Gildo, Il popolo del samba, La vicenda e i protagonisti della storia della musica popolare brasiliana, prefacio de Chico Buarque, introdución de Gianni Minà, RAI-ERI, Rome, 2005, ISBN 8839713484
- De Stefano, Gildo, Saudade Bossa Nova: musiche, contaminazioni e ritmi del Brasile, prefacio de Chico Buarque, introución de Gianni Minà, Logisma Editore, Florencia, 2017, ISBN 978-88-97530-88-6