Antonio García Alix
Antonio García Alix, nado en Murcia o 28 de agosto de 1852[1] e finado en Madrid o 29 de novembro de 1911,[2] foi un avogado e político español. Foi ministro deInstrución Pública e Belas artes, durante a rexencia de María Cristina de Habsburgo-Lorena e ministro de Facenda e ministro de Gobernación durante o reinado de Afonso XIII.
.jpg)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 28 de agosto de 1852 Murcia, España |
| Morte | 29 de novembro de 1911 (59 anos) Calle de Hermosilla, España (en)  |
| Lugar de sepultura | cemiterio de San Justo de Madrid |
 Deputado das Cortes | |
| 21 de maio de 1910 – 18 de xaneiro de 1912 Circunscrición electoral: Cartagena | |
| Deputado das Cortes | |
| 25 de novembro de 1908 – 14 de abril de 1910 Circunscrición electoral: Cartagena | |
| Deputado das Cortes | |
| 27 de abril de 1907 – 13 de outubro de 1908 Circunscrición electoral: Cartagena | |
| Deputado das Cortes | |
| 24 de setembro de 1905 – 30 de marzo de 1907 Circunscrición electoral: Cartagena | |
| Deputado das Cortes | |
| 2 de maio de 1903 – 17 de agosto de 1905 Circunscrición electoral: Cartagena | |
| Deputado das Cortes | |
| 25 de maio de 1901 – 27 de marzo de 1903 Circunscrición electoral: Cartagena | |
| Ministro de Instrución Pública e Belas Artes | |
| 18 de abril de 1900 – 6 de marzo de 1901 | |
| Deputado das Cortes | |
| 26 de abril de 1899 – 24 de abril de 1901 Circunscrición electoral: Cartagena | |
| Deputado das Cortes | |
| 2 de abril de 1898 – 16 de marzo de 1899 Circunscrición electoral: Cartagena | |
| Deputado das Cortes | |
| 18 de abril de 1896 – 26 de febreiro de 1898 Circunscrición electoral: Cartagena | |
| Deputado das Cortes | |
| 21 de marzo de 1893 – 5 de abril de 1895 Circunscrición electoral: Cartagena | |
| Deputado das Cortes | |
| 13 de febreiro de 1891 – 5 de xaneiro de 1893 Circunscrición electoral: Cartagena | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Madrid |
| Ocupación | político |
| Partido político | Partido Liberal-Conservador |
| Membro de | |
| Lingua | Lingua castelá |
Traxectoria editar
Trala obtención, en 1874, da licenciatura en Dereito, foi admitido en 1877 no Corpo Xurídico Militar, onde permanecería até o inicio da súa carreira política, cando, en 1886, foi elixido deputado por Murcia nas ringleiras do Partido Conservador. Seguiu sendo elixido, nas sucesivas eleccións até 1910.
Foi o primeiro titular do recentemente creado Ministerio de Instrución Pública e Belas artes,[3] que ocupou dende o 18 de abril de 1900 até o 6 de marzo de 1901[4] no goberno presidido por Francisco Silvela. Máis tarde ía ocupar as carteiras de ministro de Interior entre o 20 de xullo e o 5 de decembro de 1903 nun consello de ministros da que foi presidente Raimundo Fernández Villaverde e ministro de Facenda entre o 27 de xaneiro e 23 de xuño de 1905, de novo no goberno Villaverde.
En 1902 foi nomeado académico da Real Academia de Belas Artes de San Fernando, realizando o seu discurso de ingreso sobre o seu paisano Francisco Salzillo. Este mesmo ano, en decembro, foi nomeado Gobernador do Banco de España, cargo no que se mantivo até 1903, cando fora nomeado ministro de Interior. Entre setembro de 1908 e outubro de 1909 ocupou, por segunda vez, o cargo de Gobernador do Banco de España.
| Predecesor: Creación do cargo |
Ministerio de Instrución Pública e Belas Artes 1900 - 1901 |
Sucesor: Álvaro Figueroa y Torres Mendieta |
| Predecesor: Antonio Maura i Montaner |
Ministerio de Gobernación 1903 - 1903 |
Sucesor: José Sánchez Guerra y Martínez |
| Predecesor: Tomás Castellano y Villarroya |
Ministerio de Facenda 1905 - 1905 |
Sucesor: Ángel Urzáiz y Cuesta |
| Predecesor: Andrés Mellado Fernández |
Gobernador do Banco de España 1902 - 1903 |
Sucesor: José Sánchez Guerra y Martínez |
| Predecesor: José Sánchez Guerra y Martínez |
Gobernador do Banco de España 1908 - 1909 |
Sucesor: Fernando Merino Villarino |
Notas editar
- ↑ "Revista ilustrada de Banca, ferrocarriles, industria y seguros". hemerotecadigital.bne.es. 25-05-1900. ISSN 2174-6621. Consultado o 29-03-2018.
- ↑ "Antonio García Alix (1852-1911)". Base documental d'Història Contemporània de Catalunya. Consultado o 30-03-2018.
- ↑ López-Ocón (2012), p. 51.
- ↑ "Ministros y miembros de organismos de gobierno. Regencias, Juntas de Gobierno, etc. (1808-2000)". Centro de Ciencias Humanas y Sociales (CCHS) del CSIC. Arquivado dende o orixinal o 03-08-2015. Consultado o 30-03-2018.
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Antonio García Alix  |
Bibliografía editar
- Buireu Guarro, Jorge (1990). Antonio García Alix, un ministro del regeneracionismo (1852-1911). Madrid: Ministerio de Facenda. ISBN 84-7196-843-6.
- López-Ocón Cabrera, Leoncio (2012). "El papel de Juan Facundo Riaño como inductor del proyecto cultural del Catálogo Monumental de España". El catálogo monumental de España (1900-1961): investigación, restauración y difusión. López-Yarto Elizalde, Amelia (coord.). Madrid: Ministerio de Educación Cultura y Deporte, Secretaría General Técnica. pp. 49-74. ISBN 978-84-8181-510-8.