Andrew de Moray
Andrew de Moray (anglonormando: Andreu de Moray; latín: Andreas de Moravia), tamén coñecido como Andrew Moray, Andrew of Moray ou Andrew Murray,[1] foi un destacado guerreiro Guerras de independencia de Escocia. Liderou o levantamento do norte de Escocia no verán de 1297 contra a ocupación do Rei Eduardo I de Inglaterra, recuperando con éxito o control da área para o seu rei John Balliol. Eventualmente sumou as súas forzas coas lideradas por William Wallace e xuntos acadaron a vitoria na Batalla da ponte de Stirling. Moray foi mortalmente ferido na loita, morrendo nunha data e lugares descoñecidos a finais de 1297.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1265 (Gregoriano)  Escocia |
| Morte | 1297 Escocia |
| Causa da morte | Morto en combate |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | escocés |
| Actividade | |
| Ocupación | Comandante nas Guerras de independencia de Escocia |
| Lingua | Lingua inglesa |
| Carreira militar | |
| Rango militar | cabaleiro |
| Familia | |
| Fillos | Sir Andrew Murray, señor de Petty e Bothwell, Gardián de Escocia |
| Pais | Andrew Moray e Lady NN Comyn, of Badenoch (en)  |
 | |
Notas editar
- ↑ Barrow, Robert Bruce, fourth edition, p.98.