Ana do Palatinado-Veldenz
Ana de Veldenz, nada o 12 de novembro de 1540 e finada o 30 de marzo de 1586, foi unha condesa do Palatinado-Veldenz e, por matrimonio, margravina de Baden-Durlach. Dende 1577 até 1584 viuse involucrada na tutela e rexencia de Baden-Durlach.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 12 de novembro de 1540 |
| Morte | 30 de marzo de 1586 (45 anos) Graben-Neudorf |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Alemaña |
| Actividade | |
| Ocupación | política |
| Lingua | Lingua alemá |
| Outro | |
| Título | Margrave |
| Familia | Casa de Wittelsbach |
| Cónxuxe | Carlos II de Baden-Durlach (pt)  (1558 (Gregoriano)–) |
| Fillos | Ernesto Frederico de Baden-Durlach (pt) , Dorothea Ursula von Baden-Durlach (en) , Anna Marie von Baden-Durlach (en) , Jorge Frederico de Baden-Durlach (pt) , Jaime III, Margrave de Baden-Hachberg (pt) , Elizabeth von Baden-Durlach (en) |
| Pais | Roberto do Palatinado-Veldenz (pt) e Ursula of Salm-Kyrburg (en) |
| Irmáns | George John I, Count Palatine of Veldenz (en) |
 | |
Traxectoria editar
Ana era a filla máis vella do conde palatino Roberto de Veldenz (1506-1544) do seu matrimonio con Úrsula (1515-1601), filla de Xoán VII de Salm-Kyrburg.
Casou con Carlos II de Baden-Durlach o primeiro de agosto de 1558 en Heidelberg; era o segundo matrimonio para el. Como o seu marido, Ana profesou a fe luterana e os fillos de ambos os matrimonios foron tamén criados como luteranos.
Cando o seu marido morreu, os seus fillos eran aínda menores de idade. Por isto, actuou como gardiá e rexente dende 1577 ata que o seu fillo Ernesto Federico alcanzou a maioría de idade en 1584. Gobernaron con ela o elector palatino Lois VI e o duque Lois "o Piadoso" de Wurtemberg. En 1584, Baden-Durlach foi dividido: o seu fillo máis vello Ernesto Frederico recibiría a parte máis grande e converteuse en margrave de Baden-Durlach. O seu segundo fillo, Xacobe recibiu Baden-Hachberg e situou a súa residencia en Emmendingen. Converteuse ó catolicismo en 1590 e devolveu o seu territorio á fe católica. Porén, pouco despois, morreu de envelenamento por arsénico e Baden-Hachberg pasou ó seu irmán Ernesto Federico.
Cando Ernesto Federico morreu en 1604, todas as partes de Baden reuníronse en mans do seu irmán Xurxo Federico.
O novo capelán da margravina Ana, John Zehender, foi responsable do coidado pastoral que ela desenvolveu nos últimos días da súa vida, e pronuncio o seu sermón funeral o 5 de abril de 1586.