Amancio Caamaño
Amancio Caamaño Cimadevila, nado en Negreira en 1894 e finado en Poio o 12 de novembro de 1936, foi un médico e político galego.[1]
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1894 Negreira, España |
| Morte | 12 de novembro de 1936 (41/42 anos) Poio, España |
| Causa da morte | Ferida por arma de fogo |
| Presidente da Deputación de Pontevedra | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | político , médico |
| Partido político | Izquierda Republicana |
| Lingua | Lingua castelá |
Traxectoria editar
En Santiago de Compostela licenciouse en Medicina e Veterinaria e foi profesor de piano. En 1922 asentouse en Pontevedra onde foi propietario dun importante sanatorio rematado en 1931. Foi director do Hospital Provincial de Pontevedra.
En 1930 foi elixido presidente da Xunta Directiva fundacional do Centro Republicano de Pontevedra, permaneceu no cargo ata xuño de 1931. Foi un dos asinantes do manifesto fundacional da Federación Republicana Gallega e formou parte do seu Comité Executivo.
Nomeado membro da Comisión Xestora da Deputación Provincial de Pontevedra, o 25 de maio de 1931 foi elixido presidente da Deputación. Nas eleccións xerais de 1933 foi candidato do Partido Republicano Gallego, pero non saíu elixido. Ingresou despois en Izquierda Republicana, sendo un dos representantes galegos elixidos para participar a asemblea fundacional de IR en Madrid. Foi Gobernador Civil de Pontevedra até febreiro de 1936, en xaneiro abandonara IR por estar en desacordo coa formación da coalición da Fronte Popular.
Foi o principal doador da provincia pontevedresa para as vítimas da Revolución de Asturias de 1934, ademais de cooperar co Socorro Vermello Internacional. Foi presidente da Sociedad Recreo de Artesanos de Pontevedra.
Logo da sublevación militar, foi detido o 24 de xullo e recluído na Prisión Provincial establecida na Escola Normal. Foi destituído da súa praza de médico. Procesado e condenado a morte, foi fusilado na Caeira o 12 de novembro. O seu sanatorio e bens foron incautados. Nos anos corenta, logo dun longo proceso, fóronlle restituídos á familia.
| Predecesor: Bibiano Fernández Osorio-Tafall |
 Presidente da Deputación de Pontevedra 1931 |
Sucesor: Vicente García Temes |
Vida persoal editar
Casou en 1920 con Matilde Caamaño Pato,[2] irmá de Alfredo e Manuel Caamaño Pato, coa que tivo tres fillos: Matulas, Milocha e Amancio.
Querela arxentina contra os crimes do franquismo editar
En 2019 a súa familia incorporouse á Querela arxentina contra os crimes do franquismo.[3]
Notas editar
- ↑ Pereira Martínez, Carlos (2004). "A Familia Poza: Un exemplo de republicanismo e librepensamento en Pontevedra" (PDF). Anuario Brigantino (27): 265–312. Consultado o 28 de agosto de 2012.
- ↑ El Ideal Gallego, 10-4-1920, p. 2.
- ↑ "Amalia Bóveda: "Aquí o futuro nos foi roubado, aquí o presente comeza a reclamalo"". Praza Pública. 2019-11-17. Consultado o 2019-11-18.
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Amancio Caamaño  |
Bibliografía editar
- Liñares Giraut, Xosé Amancio (1993). Negreira na guerra do 36 Ediciós do Castro. ISBN 84-7492-656-4.
Ligazóns externas editar
- Amancio Caamaño na páxina web Nomes e Voces.