Allvar Gullstrand
Allvar Gullstrand, nado en Landskrona o 5 de xuño de 1862 e finado en Estocolmo o 28 de xullo de 1930, foi un oftalmólogo sueco.
 | |
| Nome orixinal | (sv) Allvar Gullstrand  |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 5 de xuño de 1862 Landskrona () |
| Morte | 28 de xullo de 1930, 68 anos Estocolmo (Suecia) |
| Lugar de sepultura | Cemitério do Norte (pt)  , Kvarter 15E, gravnummer 32 (1931–) 59°21′22″N 18°01′27″L / 59.3562, 18.0242 |
| Datos persoais | |
| Residencia | Suecia |
| País de nacionalidade | Sueca |
| Educación | Universidade de Uppsala |
| Actividade | |
| Campo de traballo | oftalmoloxía |
| Ocupación | oftalmólogo , médico , profesor universitario |
| Empregador | Universidade de Uppsala |
| Membro de | |
| Lingua | Lingua sueca |
| Familia | |
| Irmáns | Edvin Gullstrand (en) |
| Premios | |
| Premio Nobel de Medicina (1911) | |
  | |
Lista
| |
Traxectoria editar
Iniciou os seus estudos en Landskrona para logo inscribirse na facultade de medicina da Universidade de Uppsala e graduarse na Universidade de Estocolmo en 1888. En 1891, obtivo o nomeamento como profesor docente na área de Oftalmoloxía no Instituto Karolinska, en 1894 a xefatura de Oftalmoloxía na Universidade de Uppsala. Abandonou a cirurxía oftalmolóxica en 1914, para dedicarse á investigación sobre instrumentos ópticos como Profesor de Fisioloxía Óptica na mesma universidade.
Gullstrand contribuíu cumpridamente á oftalmoloxía clínica e á cirurxía oftalmolóxica mediante as súas teorías e investigacións: Deseñou a lámpada de hendidura e o oftalmoscopio libre de reflexo, desenvolveu técnicas cirúrxicas para o tratamento do simbléfaron e unhas lentes correctoras para empregar despois das intervencións de cataratas e redefiniu a teoría da acomodación.
Foi galardoado co Premio Nobel de Medicina en 1911 polas súas investigacións matemáticas sobre a refracción da luz a través do medio transparente do ollo vivo. Gullstrand foi o único individuo que rexeitou e aceptou un premio Nobel o mesmo ano. Ademais de ser un oftalmólogo clínico, tamén foi un brillante investigador.