Adolfo Calzado Sanjurjo
Adolfo Calzado Sanjurjo, nado en Bordeos cara a 1840 e finado en Madrid o 23 de novembro de 1909, foi un banqueiro, xornalista e político galego.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (es) Adolfo Calzado y Sanjurjo século XIX Bordeos, Francia |
| Morte | 23 de novembro de 1909 Madrid, España |
 Deputado das Cortes | |
| 3 de abril de 1898 – 16 de marzo de 1899 ← Emilio Vivanco Menchaca (en)  – Manuel Vivanco Menchaca (en) → Circunscrición electoral: Balaguer (en) | |
| Deputado das Cortes | |
| 10 de abril de 1893 – 1 de xullo de 1895 ← Jenaro Vivanco Menchaca (en) – Ramón María de Dalmau y de Olivart (en) → Circunscrición electoral: Les Borges Blanques | |
 Deputado das Cortes | |
| 13 de abril de 1886 – 29 de decembro de 1890 ← Jenaro Vivanco Menchaca (en) – Jenaro Vivanco Menchaca (en) → Circunscrición electoral: Les Borges Blanques | |
 Senador do Reino | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Madrid |
| Ocupación | político , banqueiro , xornalista |
| Partido político | Partido Demócrata Posibilista |
| Lingua | Lingua castelá e lingua catalá |
| Familia | |
| Fillos | Álvaro Calzado |
 | |
Traxectoria editar
Nado en Bordeos, onde estaban accidentalmente os seus pais, pasou a súa infancia en Sevilla onde estudou no colexio de Alberto Lista. Completou os seus estudos en Londres. Regresou a Vigo, onde se establecera a súa nai e alí publicou en El Miño a súa novela Alternativas. Marchou a Madrid onde se dedicou ao xornalismo e a literatura. Despois marchou a París, para dirixir co seu pai o Teatro italiano. Despois dedicouse aos negocios na bolsa e na banca francesa. Foi presidente do consello de administración da Sociedad General de Anuncios de Madrid. Amigo de Emilio Castelar, foi elixido deputado no Congreso polo distrito de Les Borges Blanques (1886 e 1893) como posibilista e polo de Balaguer (1898) como liberal. Foi elixido senador por Lleida en 1901. En París editou o periódico Los Fondos Públicos (1879-1882) de carácter político, literario e económico, e publicou os libros La crisis de la Bolsa (1882) e España renaciente (1888). Tamén colaborou en La Ilustración Gallega y Asturiana. Foi coleccionista de arte.
Vida persoal editar
Foi pai de Álvaro Calzado.
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- "Adolfo Calzado". Escenas contemporáneas. Revista bibliográfica (45): 33–38. 16-9-1884. Consultado o 8 de xuño de 2022.