Wade-Giles: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Xosel (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
 
a orixe
Liña 1:
'''Wade-Giles''', ás veces abreviado como '''Wade''', é un sistema de [[Romanización]] (notación fonética e [[transliteración]]) para o [[idioma chinés]] baseado na fonética do [[Chinés mandarín|Mandarínmandarín]]. Comezou a desenvolverse a partir dun sistema ideado por [[Thomas Francis Wade|Thomas Wade]] a mediados do [[século XIX]], e consolidouse co dicionario chinés-inglés de [[Herbert Giles]]. Foi o sistema de transliteración máis importante no mundo anglófono durante a maior parte do [[século XX]].
 
== Historia ==
O sistema Wade-Giles foi deseñado para que os especialistas chineses transliterasen termos chineses. EsteEsta orixe conduciu á sensación xeneralizada de que o sistema non é intuitivo para os leigos nin útil para o ensino da pronunciación do chinés.
 
 
A [[República de China]] utilizou o Wade-Giles durante décadas como sistema [[padrón de facto]], en coexistencia con varios sistemas de romanización oficiais que se sucederon correlativamente: [[Gwoyeu Romatzyh]] ([[1928]]), [[MPS II]] ([[1986]]) e [[Tongyong Pinyin]] ([[2000]]). Na actualidade, practicamente todos os topónimos taiwaneses de uso internacional pódense ver en Wade-Giles. Moitos estadounidenses e canadenses de orixe taiwanéstaiwanesa escriben os seus nomes chineses co sistema Wade-Giles, facendo caso omiso da [[puntuación]].
 
O [[Hanyu Pinyin]] é o sistema oficial e máis utilizado na [[República Popular China]]. En [[Singapur]], o Pinyin ensínase nas escolas nacionais e é utilizadoutilízase en documentos oficiais, aínda que un cambio de política gobernamental reverteu o requisito de rexistrar os nomes chineses en Pinyin.
 
{{en progreso}}