Historia de Inglaterra: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
mSen resumo de edición
m Correccións ortográficas así coma a inclusión de certas ligazóns a temas (sobre todo cidades)
Liña 6:
==Britania romana==
[[Imaxe:Hadrian's wall.jpg|thumb|230px|A [[Muralla de Adriano]], no norte da Inglaterra.]]
Roma invadiu a illa no ano 43 d.C., e só tardou sete anos en vencer a resistencia dos indíxenas e controlar a maior parte do territorio. As tribos escocesas e galesas foron os pobos máis resistentes á conquista, e para os conter construiuse a Muralla[[Muraia de Adriano]] no norte de Inglaterra (123 d. C.). Os romanos levaron estabilidade, calzadas pavimentadas, e o cristianismo. Aínda queasí, a romanización só se manifestou nalgunhas cidades, o resto do campo mantivo a cultura celta.
Contra o 409, Roma abandonou Britania, no ocaso do seu imperio. Os anglosaxonsanglosaxóns, que ocuparon o país tras a retirada romana, ignoraron as cidades, illaron o cristianismo en Gales e deron os seus propios nomes ás vías romanas.
 
==Invasións anglosaxoas==
Debido á falta de administradores [[roma]]nos, os xefes britanos, nominalmente cristiáns, gobernaron pequenos e inestables reinos e mantiveron algunhas das tradicións romanas de goberno. Xa a partirpartires do século V, tribos de bárbaros anglos, xutos e saxonssaxóns comezaron a introducirse no baleiro deixado polos romanos, absorbendo aos celtas. Nesa época desenvolvéronse unha serie de reinos de taifas anglosaxonsanglosaxóns. ContraCara o século VII había sete reinos xermánicos: Northumbia, Mercia, East Anglia, Essex, Wessex, Sussex e Kent, que comezaban a ter unha vaga noción de nacionalidade conxunta. As lendas posteriores sobre un heroe chamado [[rei Arturo|Arturo]] sitúanse neste convulso período.
 
==Heptarquía anglosaxoaanglosaxona==
 
 
==Invasión normanda==
[[Imaxe:Bayeux Tapestry WillelmDux.jpg|thumb|220px|Escena da [[batalla de Hastings]] (1066), na [[tapizaría de Bayeux]].]]
Guillermo de Normandía chegou ás costas do sur de Inglaterra en [[1066]] cun exército de 12.000 homes. Na [[batalla de Hastings]] derrotou o seu rival polo trono e proclamouse rei, fundando a dinastía normanda. O feudalismo normando converteuse na base da redistribución da terra entre os conquistadores e na Inglaterra surxiuxordeu unha nova aristocracia e unha renovada estrutura social e política. Con [[Esteban de Blois]] (1135-1154) finalizou a dinastía normanda. Este período caracterizouse polas loitas con Francia e pola alianza de poder coa Igrexa.
 
==Dinastía Plantagenet==
Durante aquel caótico período as relacionsrelacións internacionais estiveron presididas polas constantes guerras con [[Francia]] e [[Escocia]], e malia a pesar da conquista de [[Irlanda]] por [[Henrique II]] (1172) e a anexión de [[Aquitania]] polatrala susúa voda coa princesa Leonor, Henrique III, primeiro rei Plantagenet, sumiu o país na ruína co seu ambicioso soño de dominar Sicilia e Alemaña. A nobreza, encabezada por Simón de Monfort, conde de Leicester, limitaron ainda máis a suasúa autoridade, e só despois da derrota da nobreza en Evesham puido recobrar privilexios e retornar a estrutura da "Carta Magna".
 
O reino de [[Escocia]], influidoinfluído por normandos e noruegos, era vasalo dos reiesreis ingleses e coñeceu un longo período de paz. PeroMais tras atrala morte da sua raíña, Margarida de Noruega (1286-1290), o rei inglés [[Eduardo I]] (1272-1290) arbitrou a sucesión a favor de Xoán Baliol; este, empurrado polo seu pobo, rebelouse. Eduardo invadiu Escocia (1296) e desterrou a Xoán. Até a súa morte, Eduardo sufocou todo tipo de insurrección escocesa (William Wallace, lembremos a película [[Brave Heart]], foi apresado e condenado a morte en 1305), Robert Bruce, que se proclamara rei de Escocia en 1306, refuxiouse nas montañas e venceu na batalla de Bannock Burn (1314) a Eduardo II (1307-1327), proclamando a independencia de Escocia.
 
Por outra parte, a longa loita pola conquista de Gales xa concluíra (Eduardo I) en [[1284]], ano en que os Estatutos de Gales, dividido en condados, sancionaron o sometemento do país, creándose o título de "Príncipe de Gales" para o herdeiro da coroa inglesa.
 
==Guerra dos Cen Anos==
Durante o reinado de Eduardo III (1327-1377), realizouse con toda virulencia o enfrentamento con Francia, eterno rival que alimentaba desde había tempo o seu rancor polos enfrentamentos do pasado e pola dominación inglesa dosda coroa de Francia tras atrala morte sen descendencia de [[Carlos IV]] (rama dos Capeto).
 
A guerra durou cento vinte anos e coñeceu distintas fases. Ao principio os ingleses obtiveron grandes vitorias e anexionaron [[Calais]], o condado de Poiton e fixéronse coa plena soberanía de [[Aquitania]]. Pero, axiña os franceses aproveitaron a intervención de Eduardo, a favor de Pedro o Cruel, no conflito interno do reino de Castela e León e recuperaron os territorios perdidos, exceptoagás [[Calais]], [[Baiona]] e [[Burdeos]].
 
==Guerra das Rosas==