Linguas eslavas: Diferenzas entre revisións

Con esa influencia do eslavo eclesiástico, a literatura eslava gozou de independencia lingüística. Só a tradición literaria croata ten tanta antiguedade como o eslavo eclesiástico. Comezou co [[Codex Vinodol]] e continuou no Renacemento ata que o croata se codificou en [[1850]], aínda que boa parte da literatura entre 1300 e 1500 se escribiu nunha mestura de vernáculo e eslavo eclesiástico semellante ao empregado en Rusia e noutras partes. O monumento antigo máis importante da escrita croata é a [[táboa de Baška]], de finais do [[século XI]]. É unha lousa de pedra atopada na pequena igrexa de Santa Lucía na illa croata de [[Krk]]; contén texto escrito en čakavian, hoxe en día un dialecto do croata e en escrita [[glagolítico|glagolítica]] croata. A independencia de [[Dubrovnik]] facilitou a continuidade da tradición. As linguas dos eslavos católicos rozaron a extinción en numerosas ocasións. O texto máis antigo en polaco é do [[século XIV]]; con anterioridade, a lingua da administración era o [[latín]]. O checo estivo sempre en perigo de ceder diante do [[lingua alemá|alemán]], e o [[sorabo]], falado actualmente só na [[Alemaña]], falado por variavarios miles de persoas na actualidade. O esloveno, baixo influencia alemá e italiana, limitábase a ser unha lingua rexional falada polos campesinos e só se escribiu coa [[Reforma Protestante]] do século XVI.