Paio, mártir: Diferenzas entre revisións

Seu [[martirio]], descrito truculentamente no santoral, foi por despedazamento ou desmembramento mediante tenazas de ferro. Trala batalla de Valdejunquera ([[920]]), moitos habitantes cristiáns do [[Reino de León]] foron levados prisioneiros a [[Córdoba]]. Entre eles estaban Paio e seu tío [[Hermixio]], bispo de [[Tui]]. Éste foi liberado coa fin de que xuntara un rescate, mentras que Paio quedaba en calidadcalidade de refén.

Segundo a tradición dise que o califa Abderramán III, prendado da súa beleza, requeriullerequiriulle contactos sexuais, ós que se negou, provocando a súa tortura e morte.

Súa haxiografía reflexa que durante os catro anos que pasou en Córdoba en calidade de refén sen que o rescate fora pagado polo seu tío bispo, o mozo destacou pola súa intelixencia e a súa fe, facendo proselitismo de [[Cristo]], insistindo en que foi esta actividade a que provocou que fora tentado por Abderramán III para que se convertiraconvertise ó [[Islam]], que rexeitou con vehemencia:

''SíSi, ou,o rei, son cristíancristián. Funo e sereino pola gracia de Deus. Tódalas túas riquezas non valen nada. Non penses que por cousas tan pasaxeiras vou renegar de Cristo, que é o meu Señor e o teu aínda que non o queiras.''"<ref>[http://www.terra.es/personal/calman/villanueva-matamala/hagiografia.htm Hagiografía]</ref>

O martirio en defensa da súa fe xustificou a súa pronta canonización. Deseguida pasou a recibir culto. A partir do séxuloséculo XI, no que os reinos cristiáns interveríanintervirían na política interior dos reinos musulmáns de [[taifa]]s, moitos santos cristiáns foron trasladados ó norte, e o mesmo ocorreu cos seus restos: primeiro á cidade de [[León]], e logo ó [[mosteiro]] benedictinobeneditino de San Pelayo en [[Oviedo]], que leva o seu nome (e que non debe confundirse con Don[[Paio Pelayode Asturias]], primeiro rei de [[Asturias]].