Foedus: Diferenzas entre revisións

Sen resumo de edición
 
No caso concreto dos vandalos,alanos e suevos, que habian cruzado os pasos pireinaicos no outono do 409 e habianse adicado a depredación sistematica dos territorios, xa o debeletamento do Imperio era tan profundo que deixaba campo aberto a libre actuación dos pobos xérmanicos. Progresaba asi o proceso que os convertiria na forza de ''facto'' no marco dos territorios que ocupaban
 
Parece bastante seguro que o ''foedus'' estabelceuseestableceuse co momentaneo domiñador da situación naquel intre na Hispania, Flavio Constancio e para ambas partes o tratado era odo mais convinte.Dende o punto de vista xérmanico porque o bandolerismo non era forma de vida posibleposibel a longo prazo, a non ser que trocasen de territorio continuamente coma a teate agora fixeran e continuarian a facer os vandalos. E dende o punto de vista de Flavio Constancio porque garantia a estabilidade,ainda que fora dun xeito provisional,na Hispania e poderia atender os asuntos que reclamaban a sua presenza na Italia e facer fronte a sublevación da Galia que estaba o ocurrir naqueles intres.
 
Estas circunstancias explican o porque o representante romano non se amosase excesivamente esixente a hora de repartir as terras dos seus asentamentos e non obrigandoos a contrapartida habitual nos ''foedus'', que era a axuda militar o Imperio en caso de guerra. A unica esixencia foi que deixasen libre a provincia Tarraconense, que se debe entender como un intento de alonxar os xérmanicos do Mediterráneo, derradeiro reduto a unidade romana. A cambio disto e, como base do seu asentamento, concediaselle aos barbaros o territorio das restante provincias de Hispania.
236

edicións