Bieito Cupeiro: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Enlaces. Parte do texto, non seria para wikisource? |
|||
Liña 1:
[[Image:Bieito.jpg|framed|Bieito Cupeiro.]]
Mestre
== A súa vida ==
Bieto Cupeiro Viviu no seu pobo natal ata os 22 anos, mais no [[1936]] emigrou para a [[Arxentina]], onde o seu pai residía dende había tempo. Botaba de menos aá súa terra, sentindo unha forte [[morriña]] polo clima de galeguidade. En [[1941]], decidiuse por [[Bos Aires]] onde xa se desenvolvía unha forte e intensa vida cultural. En [[1945]] comezou a vencellarse á [[Federación de Sociedades Galegas]], onde moi axiña pasou a integra-la Comisión de Cultura, que redactaba o xornal ''[[Galicia (Xornal)|Galicia]]''. En [[1947]] coñeceu a [[Castelao]], integrándose no grupo da [[Irmandade Galega]] fundado polo guieiro.
Foi colaborador do xornal ''A Nosa Terra'' e mentor e asesor das [[Mocidades Galeguistas]], organización da que xurdiría [[Xosé Neira Vilas]]. Director da revista ''Orzán'', tamén colaborou con ''Vieiros'', editada en México. A súa verba afervoada, a súa fogosidade, a súa patriótica vehemencia, tiveron neste loitador inclaudicabel un dos expoñentes máis insignes de [[Ferrol|Ferrolterra]]. Pero a súa verdadeira dimensión, a súa verdadeira trascendencia acadouna como educador. En [[1979]], o [[Instituto da Cultura Galega]] organiza unha serie de cursos, onde durante toda a semana e cun esforzo noáabel, impartía clases de [[Historia]], [[Xeografía]], [[Arte]], [[Lingua]]... a máis de duascentas persoas que día a día enchían os salóns. En [[1983]] foi sustituído, mais en [[1985]] reconstruíu esa labor noutra entidade, o [[Fogar de Ribadumia]].
== A súa obra ==
Bieito Cupeiro deixou dúas obra publicadas, ámbalas dúas en Edicións de Castro, "[[Xornes]]" e "[[A Galicia de Alén-Mar]]". Na primeira delas recrea as súas vivencias nesta comarca mentres que
▲Bieito Cupeiro deixou dúas obra publicadas, ámbalas dúas en Edicións de Castro, "[[Xornes]]" e "[[A Galicia de Alén-Mar]]". Na primeira delas recrea as súas vivencias nesta comarca mentres que, na segunda, reconstrúe a historia do galeguismo político na [[Arxentina]].
== O seu pensamento ==
A mediados de xullo de [[1991]], Bieito fixo unhas declaración dende Arxentina a [
▲A mediados de xullo de 1991, Bieito fixo unhas declaración dende Arxentina a [http://www.terra.es/personal/emuga.org/benvida.htm Radio Fene]. Nesas declaración reflexiona sobre a galeguidade e o significado da emigración galega. Aquí quedan recollidos algúns anacos desa conversa:
-"O 25 de xullo sempre foi celebrado aquí na [[Arxentina]] cunha grande solemnidade e cunha grande devoción patriótica de tódolos galegos emigrados. Os festexos aquí duraban normalmente máis dunha semana, de maneira que había confencias, actividades culturais, unha función no Teatro Colón...Participábamos nunha cantidade de cousas que, evidentemente, poñían de manifesto algúns dos aspectos máis importantes da nosa cultura galega e do fervor patriótico daqueles que tivémo-la desgracia de deixar esa terra fermosa, unha das terras máis bonitas do mundo, e afastarnos dela vivindo de suspiros e de saudade nunha terra afastada, pero sempre pensando en [[Galiza]], sempre co corazón posto na nosa patria."
Liña 28 ⟶ 17:
-"A celebración do 25 de xullo para min significa a reafirmación categórica de que somos membros dun país diferenciado, un país cunha cantidade de virtudes (tamén con algún defencto naturalmente), pero cunha cantidade de virtudes esenciais. O feito de vivir lonxe da terra en contacto con outras colectividades, danos a nós, os galegos emigrados, a dimensión do noso valer. Nós, aquí na [[América]], na [[Arxentina]] e sobre todo nesta gran capital de Bois Aires loitamos, e triunfamos pero á beira doutras colectividades temos riscos moi destacados sobre todo no terreo societario. Somos a colectividade estranxeira que ten unha capacidade de asociación meirande de tótalas demais. Ningunha colectividade de aquí tivo nin ten aínda a capacidade asociativa qeu ten a colectividade galega."
-"Eu coido que ós veciños de Fene énchelles de satisfación comporobar qeu o labor que
Éncheme, de satisfacción, comprobar que os veciños de Fene gozan desa franquicia, desa liberade, o que demostra que a semente caeu en boa terra e que aqueles que traballamos moito por [[Galicia]] atopamos que a colleita vai sendo boa e que hoxe os veciños de [[Fene]], supoño e estou case seguro de que é así, viven moito mellor do que viviamos nós cando no ano 1936, e antes do 36, en tantas épocas da nosa patria tivemos qeu emigrar. Por iso penso e sei, case seguro, que [[Fene]] é un concello de moito progreso e o feito de que os veciños leven elixindo varios anos, varios períodos ás mesmas autoridades significa que están ben gobernados."
-"Por iso é polo que lles digo ós meus veciños de [[Fene]], ós meus paisano de [[Fene]], que se preocupen das cousas públicas, que se preocupen do progreso de [[Galicia]], que sigan penasndo na democracia, na liberdade, que sexan galegos porque ser galego é unha honra que non tódolos homes merecen. Por iso, meu amigo, eu ós veciños de [[Fene]] mándolles unha forte aperta, unha lembranza agarimosa e non teño outra cousa máis que dicirlles que sigan así, que sigan traballando polo Concello e por esa fermosa [[Galicia]] na que nos tocou en sorte nacer."
-"Así pois, para min e para tódolos emigrados, o [[Día de
[[Category:Ensino]]
| |||