Así mesmo, é autor do libro "'''Temas de pedagogía'''" ([[1963]]), onde está recollido o seu ideario educativo, baseado nas súas experiencias persoais e en profundas lecturas dos pedagogos do seu tempo. Libro curioso na súa orixe (naceu como resultado das súas leccións orais ditadas aos alumnos, que actuaron a modo de amanuenses recollendo con fidelidade as súas palabras e facendo posible a súa edición), nel aborda, na súa case totalidade, a problemática educativa, caracterizándose pola súa gran capacidade de sínteses e pola súa claridade de exposición. Defende a escola activa e funcional, o respecto á liberdade do educando e propugna o método heurístico-socrático como o máis idóneo para chegar ao coñecemento da ciencia, método cuxa mecanización actual segue constituíndo a base do ensino programado.
Á parte doda seusúa labor educativoeducativa, Núñez Domínguez realizou estudos xeográficos, de toponimia e literarios, colaborou asiduamente na prensa, como –[en ''[La Región]]'', ''[[La Voz de Galicia]]'', ''[[Faro de Vigo]]'', ''[[La Noche]]'', ''[[Lar]]'', ''[[Vieiros]]'', ''[[ABC]]'', ''[[El Pueblo Gallego]]'', ''[[Irmandade]]'' (Caracas)...– e traduciu ao galego poemas de [[Antonio Machado]].▼
▲Á parte do seu labor educativo, Núñez Domínguez realizou estudos xeográficos, de toponimia e literarios, colaborou asiduamente na prensa –[[La Región]], [[La Voz de Galicia]], [[Faro de Vigo]], [[La Noche]], [[Lar]], [[Vieiros]], [[ABC]], [[El Pueblo Gallego]], [[Irmandade]] (Caracas)...– e traduciu ao galego poemas de [[Antonio Machado]].
