Ganso paporrubio: Diferenzas entre revisións

O '''ganso paporrubio''' (''Branta ruficollis'') é un ganso do grupo dos gansos mariños (xénero ''Branta'').

 

A plumaxe do ganso paporrubio é negra con liñas de contorno brancas. Como indica o seu nome teñen o peito, parte do colo e as meixelas vermellos. A zona vermella está rodeada por liñas brancas da parte negra. Teñen o bico curto e o colo relativamente longo. O aspecto dos dous sexos é semellante. Miden uns 55 cm de lonxitude e pesan entre quilo e quilo e medio.

Cambian as plumas na época reprodutora, remudándoas todas a un tempo, o que os fai incapaces de voar durante unhas tres semanas, período no que son especialmente vulnerables.

 

Está baseada esencialmente en herbas, aínda que o uso de sementes como alimento está a medrar. Os polos apañan tamén insectos.

 

[[Imaxe:Rufibrenta_ruficollis_Rothalsgans_4.jpg|thumb|left|280px]]

Son aves migratorias que crían en zonas árticas de [[Europa]] e o oeste de [[Siberia]], desprazándose no inverno cara ó sur, a [[Asia central]], en especial ó [[Kazakhstan]], o sur de [[Iraq]] e o sueste de Europa, sobre todo na costa do [[mar Negro]]. Algúns exemplares poden aparecer tamén no oeste do continente europeo.

 

Forman parellas estables para toda a vida. A época de cría comeza na segunda metade de xuño. A miúdo fan os seus niños preto do dos [[falcón]]s, táctica que lles permitiría, segundo os ornitólogos, por un lado protexer os polos das mesmas aves de presa, que non cazan preto do seu propio niño, e por outro evita-la presenza doutros posibles predadores, coma o [[raposo polar]], que son rexeitados contundentemente polas aves de rapina. Isto explicaría ademais o feito de que fagan coincidi-la súa época de cría (serodia para un ganso) coa dos falcóns.

 

Constrúen o niño, en xeral, en sitios retirados sobre zonas de pedras. A femia fai un furado que cobre con herbas, musgo e liques e amolece con plumiñas especiais moi dondas, onde pon 4 ou 5 ovos, de cor gris clara. Os ovos son chocados pola femia, que nesa época non deixa o niño máis que en períodos curtos para alimentarse. O macho non participa na incubación, coma en tódalas especies de gansos, pero vixía o niño fronte os intrusos. Os polos tardan 25 días en rompe-la casca e deixan o niño moi axiña para alimentarse por eles mesmos.

 

O uso masivo do [[DDT]] nos anos 1950-1960, a redución das poboacións de aves de presa no [[Ártico]] (que serven de protección ás niñadas do ganso paporrubio) e a caza masiva provocaron a redución drástica das poboacións destas aves. O seu número foi calculado pola [[IUCN]] nuns 40.000 exemplares. A caza ilegal nas súas áreas de cría e a destrución do seu hábitat fan que sexa unha especie ameazada de extinción, malia o acordo de protección das especies de [[Washington]] e os acordos de protección das aves da [[Unión Europea]].

No ano [[2007]] a asociación [[BirdLife International]] clasificouna como ''especie en perigo''.

 

==Véxase tamén==

* Bergmann, Hans-Heiner, Helmut Kruckenberg & Volkhard Wille (2006): ''Wilde Gänse - Reisende zwischen Wildnis und Weideland'', G. Braun Verlag, Karlsruhe

* Madsen, J., G. Cracknell & Tony Fox (1999): ''Goose Populations of the Western Palearctic, Wetlands International'', Wageningen.