Revisión como estaba o 2 de febreiro de 2008 ás 09:34 editar Lancebot (conversa \| contribucións) 505 edicións m Robot: Reemplazo automático de texto (-atrio +adro) ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 21 de xullo de 2008 ás 17:32 editar desfacer BanjoBot (conversa \| contribucións) 67.216 edicións m BotMaiúsculas nas inclusións de modelos Edición máis nova →
Liña 13: Os doce membros da igrexa Santa Cruz foron torturados e asasinados ao ser arroxados ao mar nun ''voo da morte''. En [[2005]] algúns dos seus corpos serían achados enterrados como NN no cemiterio de General Lavalle, cercano ás plaias ás que as correntes marinas os arroxaran en 1977. {{~~cita~~Cita\|Hasta en sus peores momentos de dolor, la Hermana Alice que estaba en "Capucha"- preguntaba por la suerte de sus compañeros y en el colmo de la ironía- en forma particular por el «muchachito rubio», que no era otro que el Teniente de Fragata Astiz... (Testemuño de Lisandro Raúl Cubas, Cartapacio N° 6974, Informe Nunca Más, CONADEP, 1985)<ref>[http://www.desaparecidos.org/arg/conadep/nuncamas/nuncamas.html ''Informe Nunca Más, Capítulo II, Víctimas, E. Religiosos'', Informe Nunca Más, CONADEP, 1985]</ref>}} ===Dagmar Hagelin=== Liña 26: As autoridades suecas tomaron entón contacto con Norma Burgos, quen prestou un testemuño decisivo o [[13 de decembro]] de [[1979]]. Contou que mentres estaba detida na ESMA, viu e falou con Dagmar Hagelin en tres oportunidades, o mesmo 27 de xaneiro en que a moza foi secuestrada e novamente, dous ou tres días despois e ao finalizar a primeira semana de febreiro. Nas dúas primeiras ocasións Dagmar atopábase consciente nunha padiola na enfermería do soto. Presentaba unha ferida un pouco máis arriba do arco superciliar esquerdo, un derrame avermellado baixo os seus ollos e non podía controlar esfínteres. Chegou a preguntarlle como estaba e Dagmar contestou algo equivalente a ''"a pesar de todo me siento bien"''. A última vez que a viu foi no terceiro piso, levantándose a capucha por uns poucos segundos: Dagmar estaba nunha habitación soa, de pé e cun camisón ou bata floreada. Aproximadamente o 10 de febreiro, Burgos viu que a habitación na que se atopaba Dagmar estaba baleira e logrou que un custodio lle informase que fora trasladada individualmente. Burgos declarou tamén que: {{~~cita~~Cita\|...a diferencia de otros casos que solían ser referidos en los diálogos entre los captores y entre estos y sus prisioneros, nunca nadie más hizo mención a la suerte corrida por Dagmar Ingrid Hagelin.<ref>[http://www.desaparecidos.org/arg/victimas/h/hagelin/Testimonio.htm Testemuño de Norma Susana Burgos ante o goberno de Suecia, 13 de decembro de 1979]</ref>}} Norma Burgos ata, tiña a blusa que Dagmar tiña posta cando foi secuestrada e levada á ESMA, e entregoulla ao pai. Liña 33: O [[11 de abril]] de [[1980]] logo de anos de intentar que o goberno arxentino colaborase para establecer o que sucedera coa moza, o goberno sueco deu a coñecer publicamente o testemuño de Norma Susana Burgos e entregou á prensa europea unha foto de Astíz dicindo: {{~~cita~~Cita\|Este es el secuestrador.<ref>[http://www.desaparecidos.org/arg/victimas/h/hagelin/dagmar.html ''Dagmar Ingrid Hagelin'', Desaparecidos]</ref>}} ===A súa participación na Guerra das Malvinas=== Liña 46: A xornalista arxentina [[Gabriela Cerruti]] realizoulle unha histórica reportaxe na que dixo, entre outras cousas: {{~~cita~~Cita\|Yo digo que a mí la [[Armada]] me enseñó a destruir. No me enseñaron a construir, me enseñaron a destruir. Sé poner minas y bombas, sé infiltrarme, sé desarmar una organización, sé matar. Todo eso lo sé hacer bien. Yo digo siempre: soy bruto, pero tuve un solo acto de lucidez en mi vida, que fue meterme en la Armada.<ref>[http://www.ser2000.org/protect/docs-sobresalientes/astiz.htm ''El asesino está entre nosotros''; Gabriela Cerrutti, Revista Trespuntos (Director: Héctor Timerman), Bos Aires, 14 de xaneiro de 1998]</ref>.}} ==Xuízos==

Alfredo Astiz: Diferenzas entre revisións