Fonética histórica: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
Sen resumo de edición
Liña 50:
* /t<sup><small>s</small></sup>a/ > /sa/: o grupo complexo /t/ + /s/ simplifícase en /s/ simple. Sabendo que entrementres a vogal /a/ pasou a /ǝ/ (‘’e’’ caduco como no francés ''j'''e''''' -eu-), obtense /sǝ/. Así, latín ''fortia'' dá francés ''force''.
 
En resume, pódese afirmar sobre as modificacións fonéticas estudadas pola fonética histórica:
Pour résumer, l'on peut affirmer à propos des modifications phonétiques étudiées par la phonétique historique :
* que celles-ci ne concernent qu'un moment précis de l'état d'une langue et ne sont pas intemporelles ;
* que estas so funcionan nun momento preciso do estado dunha lingua e non son intemporais;
* que si un [[phonème]] X est devenu un phonème Y au cours de l'histoire d'une langue, tous les phonèmes X de la même époque doivent avoir subi le même processus : il ne doit pas y avoir d'exception qui ne puisse être expliquée par l'application d'une autre loi ou l'[[analogie]] (cette dernière notion est essentielle en phonétique historique et plus généralement en [[linguistique comparée]] et fait l'objet d'un article séparé). Toute modification connue par une langue doit être régulière et systématique ;
* que le processus d'évolution phonétique est une caractéristique intrinsèque aux langues vivantes (mais pas la seule : l'évolution des langues concerne tous ses aspects, sémantiques, morphologiques, syntaxiques, etc), qu'il est inconscient et graduel.
* que se un [[fonema]] X se converte nun fonema Y no curso da historia dunha lingua, todos os fonemas X da mesma época deben ter sufrido o mesmo proceso: non debe haber excepcións que non poidan ser explicadas pola aplicación doutra lei ou a [[analoxía]] (esta última noción é esencial en fonética histórica e máis xeralmente en [[lingüística comparada]] e é obxecto dun artigo separado). Toda modificación coñecida par unha lingua debe ser regular e sistemática;
 
* que o proceso de evolución fonética é unha característica intrínseca as linguas vivas (pero non a única: a evolución das linguas atinxe todos os seus aspectos, semánticos, morfolóxicos, sintácticos, etc), e que é inconsciente e gradual.
Les modifications étudiées en phonétique historique sont souvent nommées « lois » quand elles concernent des processus importants ; celles-ci sont principalement de trois natures ; certaines sont « inconditionnées » : elles sont automatiques et s'appliquent dans n'importe quel contexte ; les autres sont « conditionnées » et ne prennent place que dans un contexte phonétique particulier. Les dernières, enfin, sont « sporadiques » et se manifestent parfois, de manière plus ou moins régulière.
 
As modificacións estudadas en fonética histórica son a miúdo chamadas «leis» cando atinxen procesos importantes; estas son principalmente de tres naturezas; algunhas son «incondicionadas»: son automáticas e aplícanse en calquera contexto; as outras son «condicionadas» e so se aplican nun contexto fonético particular. As últimas, por fin, son «esporádicas» e maniféstanse ás veces, de xeito máis ou menos regular.
 
== Principais tipos de cambios e a súa notación ==
 
==Principaux types de changements et leur notation==
:1. '''A > B (le phonème A devient le phonème B)'''
::La modification concerne bien sûr un phonème A d'un stade ancien d'une langue qui devient B dans un stade plus récent. L'on peut, en inversant l'angle de vue, noter « B < A », soit « B vient de A ».