Fonética histórica: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
Sen resumo de edición
Liña 32:
=== A noción de ''lei'' fonética ===
 
O punto de partida da fonética histórica baséase pois nunha constatación empírica de correspondencias. Así: « ε e ο [[grego]]s correspóndense con ''a'' en [[sánscrito]] », cousa que se ve en casos como «grego πατ'''έ'''ρ- = skt. ''pit'''á'''r-''» («pai») ou mesmo «grego δρυμ'''ό'''ς (“carballeira”) = skt. ''drum'''a'''s'' (“árbore”) ». Este último exemplo mostra ben que se as correspondencias poden ser establecidas entre os sons, non funcionan necesariamente entre os sentidos das palabras comparadas. Outro exemplo pode probalo facilmente: sexan as palabras ''res'' ([[latín]]), ''rien'' ([[francés]]) e ''rāyás'' ([[sánscrito]]); a fonética histórica apréndenos que proveñen directamente ou non dun mesmo étimo indoeuropeo (derivando o latín e o sánscrito do IE, [[lingua románica|o francés do latín]]). En latín, o termo significa «algunha cousa», en francés «ningunha cousa (ren)» e en sánscrito « riqueza». AmaliaMalia proviren todos dunha mesma fonte, as palabras non gardaron sentidos idénticos, sen que se poda establecer unha regra que permita determinar de que maneira evolucionou o sentido que se poida utilizar para outras palabras: as evolucións semánticas non son regulares.
 
Ainsi, dans un contexte donné, l'évolution phonétique est régulière et mécanique, de telle sorte que l'on puisse établir des correspondances formelles entre les phonèmes de tel état d'une langue et ceux d'un autre état, ou, partant, entre les phonèmes de langues issues d'un même ancêtre. Cette régularité des modifications permet que l'on qualifie de « loi » les descriptions qu'on peut en faire et qui concernent la phonétique historique. C'est par l'étude des correspondances entre les phonèmes de plusieurs langues que l'on peut savoir qu'elles sont « génétiquement » liées ; cette même étude a d'ailleurs permis la découverte de la notion de « [[famille de langues|familles de langues]] », parmi lesquelles les [[langue indo-européenne|langues indo-européennes]], qui, observées sous l'angle de la linguistique comparée, montrent qu'elles sont toutes issues d'un ancêtre commun, l'[[indo-européen]].