Cinto de Van Allen: Diferenzas entre revisións

O '''Cinto de Van Allen''' é unha rexión onde ocorren varios fenómenos atmosféricos debidos a concentracións de [[partícula]]s no [[campo xeomagnético da Terra]], descubertas en 1958 por [[James Van Allen]]. As [[radiación]]s de Van Allen non ocorren, salvo raras excepcións, nos [[polo]]s e si na rexión [[ecuador|ecuatorial]], e forman dous cintos en forma de aneis, con centro no ecuador. O máis interno esténdese entre as altitudes de mil e cinco mil quilómetros, a súa intensidade máxima ocorre de media aos tres mil quilómetros e consiste en [[próton]]s altamente enerxéticos, que se orixinan polo decaemento de [[neutrón]]s producidos cando [[raio cósmico|raios cósmicos]] vidos do [[espazo]] exterior chocan cos [[átomo]]s e [[molécula]]s da [[atmosfera terrestre|atmosfera]] terrestre, parte dos neutróns é botada para fóra da atmosfera e desintégranse en protóns e [[electrón]]s ao atravesar esta rexión do Cinto. Esas partículas móvense en traxectorias espirais ao longo de liñas de forza do [[campo magnético]] terrestre.