Formoso, papa: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Prebot (conversa | contribucións)
m Robot: Reemplazo automático de texto (-na Franza +en Francia)
Prebot (conversa | contribucións)
m Corrixir ligazóns a homónimos: Colonia
Liña 9:
O papa Mariño I, que sucedeu a Xoán VIII en 883 tornoulle a súa diocese de Porto. Logo dos pontificados de Mariño, Hadriano III (884-885) e de Estevo V (885-891), Formoso foi elixido papa o [[6 outubro]] de [[891]].
 
Foi obrigado a coroar como Emperador ao duque [[Guido II de Spoleto]] en abril de 892, atopándose enleado en un bo número de problemas ben difíceis: o patriarca [[Focio]], en [[Constantinopla]], demitira antes de que Estevo, fillo do Emperador Basilio I, tomase o poder. Os arcebispos de [[Hamburgo]] e [[Colonia - Köln|Colonia]] desputaban polo bispado de [[Bremen]]. Eudes, conde de París, e Carlos o Simple, pelexaban na Franza pola coroa. Formoso convenceu a [[Arnulfo de Carintia]] para que fose a Roma e liberase Italia. No 894, Arnulfo conquistou todo o país ao Norte do río Po. Guido morreu en decembro, deixando seu fillo Lamberto, ao cuidado da súa mai Agiltrude, contraria aos Carolinxios. En outubro de 895, Arnulfo emprendeu a súa segunda campaña en [[Italia]] e no 896 era coroado polo papa en Roma. O novo Emperador marchou sobre [[Spoleto]], mais enfermo de parálise no camiño, quedou impedido para continuar a campaña iniciada.
 
O [[4 abril]] do [[896]], Formoso faleceu. Sucedérono os papas [[Bonifacio VI]] e [[Estevo VI]]. Este último sob influencia de Lamberto e Agiltrude, montou un xuízo contra Formoso en 897, o coñecido como ''concilio cadavérico''. O seu cadáver foi exhumado, revestido das roupas e ornamentos pontificios, e foi sentado sobre un trono, para que se enfrontase a todas as acusacións que noutrora lle levantara Xoán VIII. O veredito foi que o defunto non era digno do pontificado. Foron anuladas todos os actos e medidas que adoptara e as ordes que conferira el, como papa, declaradas inválidas. Fóronlle arrincados vestidos e ornamentos pontificios, os tres dedos da súa man dereita, que empregara nas consagracións, fóronlle cortados e, por último, o seu cadáver foi botado no [[río Tíber]]. Sería atopado entre redes de pescadores e, así que faleceu [[Estevo VI]], os restos serían inhumados de novo na basílica de San Pedro, ao tempo que se prohibía tentar no futuro procesos contra defuntos.