Declinación (gramática): Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
|||
Liña 1:
En [[lingüística]], '''declinación''' é a [[inflexión]] de [[substantivo|substantivos]], [[pronome|pronomes]] e [[adxectivo|adxectivos]] para indicar características gramaticais como son o número, o caso, o xénero... En xeral, porén, soe só usarse este termo para indicar a inflexión dunha palabra en [[caso gramatical|casos gramaticais]] que marcan a súa función nunha oración, ou ben, o conxunto de casos en que inflexiona unha palabra (substantivo, adxectivo, pronome) é a súa declinación.
Grande parte des
* ex. galego: ''o gato, a gata, os gatos, as gatas''.
* ex. francès: ''le chat, la chatte, les chats, les chattes''.
Liña 26:
==Declinación en línguas indoeuropeas==
En [[latín]] (a língua de procedencia das
* '''''Nominativo''''', con función de suxeito ou [[atributo]]: '''homo''' - ex. ''homo ibi stat'' ("o home está aló")
* '''''Vocativo''''', vocación (de ''vocare'' "chamar"), raramente usado: '''homo''' - ex. ''o homo!'' ("ou home!")
Liña 34:
* '''''Ablativo''''', diversos usos, xeralmente complemento circunstancial: '''homine''' - ex. ''sum altior homine'' (son máis grande que o home).
O [[
Todas as [[
O ruso orixinariamente posuía sete casos, dos que hoxe en día utilizan seis.
Tamén algunhas [[
== Noutras línguas==
O [[
En opinión de moitos lingüísata, para estas línguas, porén, non se pode falar verdadeiramente de "declinación", senón que se trata de [[sufixo|sufixos]] que se engaden ao radical da palabra para modificar o seu papel na oración, o que ten grande importancia nas [[
==Ver tamén==
|