Tradicionalmente distínguense tres etapas no desenvolvemento da arte grega, o período arcaico (séculos VIII-VI a.c.), período clásico (séculos V e IV a.c.) e período helenístico, desde a morte de Alexandre Magno (323 a.c.) ata a caída de Corinto (146 a.c.)
A arte grega non responde a criterios religiososrelixiosos nennin vai estar disposta pelapola clase dominante, é máis bemben a expresión dun pobo que creou un complexo entramado mítico para dar resposta á orixe do mundo. Para o artista grego a [[beleza]] posúe un carácter matemático e identifícase coa proporción xeométrica, por esta razón crearon uns sistemas proporcionais, canónicos, baseados na experiencia natural como reflexo da harmonía que rexe a natureza. A figura humana centrou o interese do artista grego desde o período arcaico, particularmente en escultura as formas anatómicas da figura humana están tratadas como un organismo vivo e a relación proporcional entre as súas partes constitúe o ideal e o fundamento da beleza. A importancia da vida urbana e a súa organización "democrática" condicionaron a [[arquitectura grega]]
