Lois Peña Novo: Diferenzas entre revisións

Naceu no lugar do Rollo, sitohoxe nosunha arrabaldesrúa de [[Vilalba]], o [[5 de agosto]] de [[1893]], fillo de Vicente Peña Rodríguez e María Novo Pardo. NacidoA nosúa seoera dunhaunha familia labrega, erasendo Lois o quinto dos irmáns. Estudou no [[Seminario de Mondoñedo]] e despois cursou a carreira de Dereito na [[Universidade de Santiago de Compostela]], rematando en 1915. No curso seguinte traballou de profesor auxiliar de Lois Porteiro na mesma Facultade.

En 1916, ano da fundación da primeira [[Irmandades da Fala|Irmandade da Fala]], incorpórase á de Compostela e participa como cofundador na de Vilalba.

En 1918 é redactor do Programa das Irmandades da Fala aprobado na [[I Asemblea Nacionalista]] celebrada deen [[Lugo]]. Entre outros recollía a petición da autonomía integral de Galicia e a igualdade de dereitos de mulleres e homes.

'''Lois Peña Novo''' foi o primeiro concelleiro electo nunha candidatura nacionalista en Galicia, resultando elixido no Concello da [[Coruña]] nos comicios do [[8 de febreiro]] de [[1920]] -nos que o seu compañeiro de candidatura [[Antón Vilar Ponte]] quedou fóra por moi poucos votos-.

Coa chegada da II[[Segunda República Española|Segunda República]] foi membro da comisión redactora do Proxecto de Estatuto de Autonomía para Galicia da [[Federación Republicana GalegaGallega]] e poñente na presentación e defensa dese Proxecto Estatutarioestatutario na Asemblea celebrada en A Coruña os días 4 e 5 de xuño de 1931. Nela aprobáronse as "Bases para o Estatuto Galego".

Lois Peña Novo exerceu diversos cargos na II República: Gobernador civil de [[Provincia de Cáceres|Cáceres]] (6-5-1932 a 31-8-1932), [[Provincia de Sevilla|Sevilla]] (31-8-1932 a 9-12-1932), [[Provincia de Valencia|Valencia]] (22-8-1933 a 14-9-1933), e Gobernador xeral de [[ExtremaduraEstremadura]] (nomeado o 7-12-1932). E foi un fiel defensor da mesma na súa caída ante a sublevación militar do 18 de xullo de 1936, mantendo a súa lealdade aos dirixentes democraticamente elixidos e defendendo mentres foi posible o Goberno Civil de [[Lugo]].

A súa pertenza ao bando dos perdedores da guerra civil supuxo o comezo das penalidades: foi encarcerado primeiro en Lugo e despois en [[Baralla]]. Máis tarde foi deportado á vila de [[Mallén]], en [[Provincia de Zaragoza|Zaragoza]], para retornar como confinado a Vilalba ao remate da guerra, como confinado.

Desta última etapa da súa vida, soamentesó se coñece a súa asistencia, contra o ano 1945, a unha reunión celebrada na Coruña por iniciativa de [[Ramón Piñeiro]]. Nela pretendíase iniciar os contactos para a formación dunha fronte democrática opositora ao franquismo. Pero a detención de Ramón Piñeiro dous anos máis tarde deu ao traste con esta pretensión, e puxo punto final á actividade política de '''Lois Peña Novo'''.

Dende entón, a súa vida concentrouse no ámbito do privado e no exercicio libre da avogacía no seu despacho vilalbés. A única excepción constituíuna a obtención do [[premio Mouronte]] en febreiro de 1959 polo seu artigo ''La inversión del ahorro campesino'', publicado no xornal [[La Noche]] co pseudónimo ''Luís de Cadaval''.

En [[1962]], cando xa se achegaba aos 70setenta anos, marcha a [[Madrid]] para vivir na casa do seu fillo, o médico [[Lois Peña López]]. Retorna a Vilalba todos os veráns, ata que, o [[24 de xullo]] de [[1967]], en Robra ([[Outeiro de Rei]]), nunha destas viaxes, un accidente automobilístico segou definitivamente a súa vida e a da súa dona en [[Robra, Outeiro de Rei|Robra]] ([[Outeiro de Rei]]).