Francisco Macías Nguema: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
PepedoCouto (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
PepedoCouto (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 31:
 
'''Francisco Macías Nguema''', cuxo nome real era '''Mez-m Ngueme''' ([[Nsegayong]] ([[Río Muni]]), [[1924]] - [[Malabo]], [[29 de setembro]] de [[1979]]) foi un político de [[Guinea Ecuatorial]], primeiro [[presidente]] post-colonial do país, de [[1968]] a [[1979]]. Ideoloxicamente autodenominábase [[Marxismo|marxista]], aínda que alabou públicamente a figura de [[Adolf Hitler]]. O partido á fronte do que estaba era o [[Partido Único Nacional de Trabajadores]] (P.U.N.T.).
 
==Biografía==
 
'''Francisco Macías Nguema''' naceu en [[1924]] no seo dunha familia pobre. Durante os [[anos 1940]] afiliouse ó [[Partido Socialista Guineano]]. Foi nomeado [[alcalde]] de [[Mongomo]] polas autoridades [[colonialismo|coloniais]] [[España|españolas]]. Máis adiante foi membro do Parlamento territorial. Despois deste e doutros cargos ó servizo da administración española, en [[1964]] desígnano vicepresidente do goberno autónomo da [[Guinea Española]]. En [[1965]] entra no Exército e acada o grado de [[Xeneral de Brigada]], con mando sobre uns 8.000 soldados.
 
Desempeñou un papel moi relevante na caída do goberno, debido fundamentalmente á súa popularidade entre a xente do pobo, que vía nel ó dirixente que os sacaría da miseria. Unha amplísima coalición electoral fixo que lograra a Presidencia da nova República de [[Guinea Ecuatorial]] en outubro de [[1968]], coas bendicións do goberno español do dictador [[Francisco Franco Bahamonde|Franco]].
 
Aínda que ata [[1972]] non se autoproclamou Presidente vitalicio do país, con dereito a elexir ó seu sucesor, baixo o seu [[dictadura|goberno dictatorial]] nunca se celebraron [[eleccións]] libres. Nese momento decidiu asumir, ademais da presidencia vitalicia, os cargos de primeiro ministro y ministro do Exército, Xustiza e Finanzas. Durante a súa presidencia, Guinea Ecuatorial recibirá o desafortunado apelativo de ''[[Campo de concentración de Auschwitz|Auschwitz]] africano'', e destacará polas execucións políticas. O primeiro ministro do periodo anterior á independencia (goberno autónomo), [[Bonifacio Ondó Edu]], foi difamado, detido e executado na cadea pouco despois da toma de poder por parte de Macías. Outros funcionarios, entre os que estaba o antigo vicepresidente, [[Edmundo Bossio]], ''suicidáronse'' durante a súa detención.
 
Reprimiu con dureza á oposición, tanto conservadora como á de esquerdas, resultando moi autoritario e duro á hora de impoñer as reformas que teña en mente. As continuas violacións dos [[Dereitos Humanos]] cometidas polo réxime de Macías provocaron o [[exilio]] ós países veciños ([[Camerún]] e [[Gabón]]) ou [[Europa]] ([[España]] e [[Francia]]) de máis dun terzo da poboación total de Guinea Ecuatorial.
 
Todo o aparato represor do estado ecuatoguineano (exército y garda presidencial) estaban controlados dun xeito absoluto pola familia de Francisco Macías e outros membros do seu clan. O número de mortos baixo a dictadura de Macías depende das fontes consultadas, establecéndose entre 50.000 e 80.000, ou sexa, entre a sexta e a carta parte dunha poboación de 300.000 personas aproximadamente. Salientaremos algunha das súas loucuras como a prohibición de usar a palabra ''intelectual'' ou a destrucción das embarcacións (prohibiu a [[pesca]]). "Africanizou" o seu nome como '''Masie Nguema Biyogo Ñegue Ndong''' en [[1976]] logo de exigir lo mismo al resto de la población. Las condiciones llegaron a ser tan nefastas que hasta su propia esposa huyó del país. Macías desarrolló un extremado [[culto de la personalidad]]. Se hizo atribuir títulos como el de "milagro único" u otros similares. Algunos creen que incluso hizo que le nombraran "[[emperador]]", aunque nada confirma esta información.
 
El [[3 de agosto]] de [[1979]] su sobrino [[Teodoro Obiang Nguema]] organizó, con la ayuda de parte del ejército, un [[golpe de estado]] que derrocó al dictador Francisco Macías. Éste se refugió en un [[búnker]] en la selva, y allí destruyó las reservas de divisas del país (la divisa del momento era el ekwele-bikwele, que mantenía la paridad con la [[peseta]] española). El país tendrá que enfrentarse por ello a una gravísima crisis monetaria. Sin embargo, Macías no consiguió reunir en torno a él los recursos necesarios para oponerse a Obiang y fue capturado por los rebeldes poco tiempo después.
 
Su sobrino, Teodoro Obiang, que acabaría siendo a su vez el nuevo dictador, le sometió a un [[juicio sumarísimo]] ante un [[Código de Justicia Militar|Tribunal Militar]], en el que Macías fue acusado, entre otras cosas, de [[genocidio]], deportaciones masivas y apropiaciones indebidas. Fue condenado a [[Pena de muerte|muerte]] el [[29 de septiembre]] de [[1979]] y [[fusilamiento|fusilado]] inmediatamente. El temor que despertaba entre los nativos era tal que ningún soldado de Guinea Ecuatorial se atrevió a formar parte del pelotón de ejecución, por lo que tuvieron que ser soldados [[Marruecos|marroquíes]] los que dispararan. Macías, siguiendo el modelo del dictador [[Haití|haitiano]] [[François Duvalier]] utilizaba la magia para atemorizar a la población.
 
 
A día de hoxe, Francisco Macías Nguema está considerado como un dos líderes máis [[cleptocracia|cleptócratas]] da historia do África post-colonial. Foi comparado con [[Pol Pot]] pola súa natureza violenta, imprevisible e anti-intelectual de ámbolos dous réximes.