Manuel Martínez González: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
Sen resumo de edición
Liña 1:
'''Manuel Martínez González''', nado en [[Azuqueca de Henares]], ([[Provincia de Guadalaxara|Guadalaxara]]) o [[21 de abril]] de [[1849]] e falecido o [[26 de abril]] de [[1894]], foi un poeta [[Galicia|galego]].
 
== Biografía ==
Liña 17:
Os poemas incluídos no seu único libro son de temáticas variadas. Boa parte son de tipo social ou civil, e tratan de diversos aspectos da Galicia da época: "Oda a Alfonso XII" (epón ao monarca unha critica do caciquismo político), "O pobre" (sobre a emigración) ou "A Unión Ibérica", son mostras das preocupacións de Martínez González. Tal como fora corrente na poesía galaica decimonónica, non se esquece de incluír poemas costumistas: "A romería", "Bo consello". A imitación da primeira [[Rosalía de Castro|Rosalía]] aparece en títulos como "Cantares da aldea" e "Cantares gallegos", e non faltan poesías intimistas e de tipo romántico: "Rimas", "Na eternidá". Hai incluso composicións historicistas ("[[Rodrigo Gómez]]") e, un bon ramallete de poemas de circunstancias, adicados expresamente a amizades distintas ("A Don Benito Losada". "No album da señorita Dª Maruxiña León").
 
== LínguaLingua ==
A escrita de Martínez González é a usual no [[século XIX]], con abundancia de [[apóstrofe]]s. Utiliza o "y" con matiz arcaicista (''rey'', ''nay'', ''ley'') e con carácter antihiático (''todo o manexa'' / ''y é quen o desfay''; ''filliño d'a yalma''). Substitúe con o -r- nos grupos con -l- (''imposibre'', ''puebro'', ''groria''). Usa o seseo de tipo implosivo (''xues'', ''arcás''). Abundan no léxico os castelanismos popularizados xa na época (''decir'', ''puebro'', ''carretera'', ''gallego'', ''diputado'') e os vulgarismos (''hestoria'', ''auntamento'', ''Madrí'', ''eleutoral'').
 
== Bibliografía ==