Efecto Tyndall: Diferenzas entre revisións

A propiedade dispersante da luz da que gozan as micelas posibilitou a súa visualización mediante un dispositivo especial chamado ultramicroscopio. O método consiste en iluminar lateralmente as partículas coloidais ubicadas sobre un fondo escuro: para iso sitúase a preparación sobre un bloque de vidro en forma de paralelepípedo oblicuo, as caras do cal forman coa base un ángulo de 51º. Cando un raio luminoso incide normalmente sobre unha das caras oblicuas, en vez de se refractar é totalmente reflectido e ilumina tanxencialmente as partículas que constitúen o preparado coloidal; se nesas condicións se examina o campo mediante un microscopio ubicado de modo que o seu eixe sexa perpendicular ós raios reflectidos, estes non poden ser visualizados, polo cal calquera punto luminoso que se enfoque co microscopio provén das imaxes de difracción formadas polas micelas coloidais, o aspecto das cales, no seu conxunto, recorda o das estrelas resaltando sobre un ceo totalmente escuro.

 

 

[[Categoría:Física]]