Nesta reacción, cando as [[molécula]]s de nitróxeno e as de hidróxeno coliden entre si hai unha certa posibilidade de ocorrer a reacción entre elas, así como cando moléculas de amonio coliden entre si hai unha certa posibilidade de elas disociárense e reorganizárense en H<sub>2</sub> e N<sub>2</sub>.
No inicio do proceso, cando haihay apenas unhauna mesturamuestra de hidróxeno e nitróxenonitrógeno, as posibilidades das moléculas dos reactivos (H<sub>2</sub> e N<sub>2</sub>) colidiren unhas coas outras son as máximas de toda a reacción, o que fará que a [[Taxa de reacción|taxa]] (ou velocidade) con que a reacción ocorre tamén o sexa. Porén á medida que a reacción se procesa o número de moléculas de hidróxeno e de nitróxeno diminúe, reducindo desa forma as posibilidades de elas colidiren entre si e, en consecuencia, a velocidade dese sentido da reacción. Por outro lado, co avanzar da reacción, o número de moléculas de amonio vai aumentando, o que fai que medren as posibilidades de elas colidiren e de voltarse a formar hidróxeno e nitróxeno, elevando así a velocidade dese sentido da reacción. Por fin chegará un momento en que tanto a velocidade dun dos sentidos canto a do outro serán idénticas, nese punto ningunha das velocidades variará máis (se foren mantidas as condicións do sistema onde a reacción se procesa) e teráse atinxido o ''equilibrio químico''.
Un raciocinio similar, en principio, pode ser aplicado para calquera equilibrio.
