Antisemitismo: Diferenzas entre revisións

A [[xenreira]] ao xudeu está documentado desde as orixes do [[cristianismo]] e hai hipótese que o sitúan xa na [[época helenística]]. Con todo, o nacemento do antisemitismo como corrente de pensamento moderna está ligado á eclosión dos [[nacionalismo]]s no século XIX europeo, que tiveron como bandeira común a idea "un pobo, un Estado" e que está na orixe do concepto de Estado-nación. Á calor desa idea formáronse diversos estados europeos, xurdidos do desmembramientodespezamento dos imperios ou ben a través da unificación de Estados con similar cultura e lingua (como [[Italia]] e [[Alemaña]]).

Basicamente, consiste na acusación de que os xudeus asasinan a non xudeus (en especial cristiáns, ou ben nenos, tanto propios como alleos) co fin de utilizar o seu sangue na [[Pésaj|Pascua]] ou noutros rituais. Houbo centos de libelos baseados nesta crenza, con novas variantes que se ían incorporando ao longo dos séculos. Unha primeira versión está documentada en 1182 en Zaragoza (España) e acabou incluíndose en ''[[Sete Partidas|O Código das sete partidas]]'' (1263): ''«Oímos dicir que en certos lugares durante o Venres Santo os xudeus secuestran nenos e colócanos burlonamente na cruz.»'' Non eran simples lendas para entreter á audiencia: eses mitos exerceron de desencadenamentos de numerosas [[persecución|persecucións]], ensañamientosasañamentos e crimes. As expulsións de xudeus ían precedidas dun clima hostil creado mediante esta clase de libelos.

#OsAcusábase aos xudeus eran acusados dedo habeloseu asasinadoasasinato e de usar o seu sangue con fins rituais (por exemplo, para amasar o pan ácimo da Pascua hebrea).

#OsTorturábase os principais rabinos eran torturados ata que confesaban o suposto crime.

Outro mito relacionado co libelo de sangue é o da «profanación da hostia», que consistía en acusar aos xudeus de roubar as [[hostia]]s da sancristía co fin de «atormentalas» e reeditar o sufrimento da paixón e o [[deicidio]]. Normalmente tiña igualmente consecuencias nefastas para os xudeus en forma de persecucións e matanzas. Un exemplo é a celebración en Segovia dunha suposta profanación en 1415 que, diseseica, provocou un terremoto e que se saldou coa confiscación da sinagoga e a execución dos rabinos.

Xa en 1807 o cóengo xesuíta da [[Catedral Notre-Dáme de París|Catedral de Notre-Dáme]], Agustín[[Agustin Barruel]], alertou ao goberno francés acerca dun suposto complot xudeu internacional «que transformaría igrexas en sinagogas». No entanto, a plasmación máis coñecida deste mito son [[Os protocolos dos sabios de SionSión]], un libelo escrito en 1902 que, a pesar de que se sabe falso de forma fehacientefidedigna, segueséguese sendo reeditado sen descansoreeditando, especialmente nos países árabes. Hai outras variantes moi estendidas do mito do dominio mundial como son a «conspiración judeomasónicaxudeomasónica» (utilizada de forma recorrente polo [[franquismo|réxime franquista]]) ou a do «lobby xudeu» (a pretensión de que «os xudeus» son un ente homoxéneo que actúa coordinadamente a nivel mundial), esta última especialmente vixente entre a [[esquerda política]] e, en xeral, entre os partidarios das [[teoría da conspiración|teorías da conspiración]].Véxase por exemplo [[Horacio Vázquez-Rial]], ''A esquerda reaccionaria'', Barcelona, Edicións B, 2003; [[Pierre-André Taguieff]], en ''A nova judeofobia'', obra citada; "A raíces de esquerda e o antisemitismo de esquerda", de Jaime Naifleisch ou "[http://revista.libertaddigital.com/articulo.php/1276233446 É antisemita a esquerda española?]", Anxo López. Tamén [[Martín Alonso]], en ''Doce de setembro. A guerra civil occidental'', Madrid, Pinga a pinga, 2006, dedica un capítulo 3 ao "Antisemitismo e a demonización de Israel" e outro máis á teoría da conspiración analizando o ensaio de [[Thierry Meyssan]] sobre o atentado do 11-S e a suposta participación de "axencias israelís" e o "lobby xudeu".

Aínda que o termo ''antisemitismo'' sempre se referiu ao odio aos xudeus (véxase [[drae:antisemita|DRAE]]), co fin de evitar confusións en referencia a outros pobos que falan [[linguas semíticas]], algúns autoresPorautores, por exemplo, [[Pierre-André Taguieff]], en ''A nova judeofobia'', obra citada na bibliografía. prefiren o uso de termos equivalentes non ambiguos, como ''judeofobiaxudeofobia'' ou ''antijudíoantixudeu'', reservando ''antisemitismo'' para o seu uso en referencias históricas ás ideoloxías antijudíasantixudías da segunda metade do [[século XIX]] e a primeira metade do [[século XX]].