Cipriano Mera: Diferenzas entre revisións

Albanel de profesión, comezou a traballar con once anos. Militou na [[CNT]], sendo secretario do sindicato da construcciónconstrución en Madrid en 1931. En decembro de 1933 uniuse a [[Durruti]] para establecer o Comité Revolucionario de [[Zaragoza]]. Como consecuencia, foi arrestado e levado a prisión en [[Burgos]].

No verán de 1936 a folga da construcciónconstrución paralizara a máis de cen mil homes. A primeiros de xullo é encarcerado xunto a outros dirixentes do Comité de Folga da construcciónconstrución. O paro proseguía o 18 de xullo, ó estalar a [[Guerra Civil]]. O 19 Mera é liberado e organiza unha columna anarquista, tomando [[Cuenca]], ata entón sublevada e en mans da [[Garda Civil]]. Máis tarde a columna de Mera transfórmase na XIV División do [[Exército Popular Republicano]], da que é nomeado comandante. Esta división interviu fundamentalmente na [[Batalla de Madrid|defensa de Madrid]] en novembro de 1936 e nas batallas de [[Guadalaxara, España|Guadalaxara]] (marzo de 1937) e [[Teruel]].

Unha vez caído Madrid, trasládase a [[Valencia - València|Valencia]], exiliándose en [[Orán (Arxelia)|Orán]], onde foi internado nun campo de concentración. Unha vez liberado, marcha ó [[Marrocos]] francés, gañándose a vida como peón da construcciónconstrución. Trala caída de [[Francia]] en mans dos nazis, as autoridades franquistas solicitan a entrega dos refuxiados españois en territorio francés. En febreiro de 1942 é entregado polo goberno de Vichy ás autoridades franquistas. Condenado a morte, a pena foille conmutada por trinta anos de prisión. Tras un indulto en 1946, exiliouse en [[Francia]], onde traballou de albanel ata a súa morte nun hospital de Saint Cloud en 1975.