Cicuta: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
hoxe iw; mañá aumentar o artigo... |
aumentado desde es: |
||
Liña 1:
{{Taxonomia-planta |NOME_VULGAR= Cicuta |IMAXE= Illustration Conium maculatum0.jpg}}
{{Taxonomia-division |DIVISION= Magnoliophyta }}
{{Taxonomia-clase |CLASE= Magnoliopsida }}
{{Taxonomia-orde |ORDE= Apiales }}
{{Taxonomia-familia |FAMILIA= Apiaceae }}
{{Taxonomia-xenero |XENERO= Conium }}
{{Taxonomia-binomial-planta |NOME_CIENTIFICO= Conium maculatum }}
{{Taxonomia-fin}}
A '''cicuta''', '''''Conium maculatum''''', é unha especie botánica de [[fanerógama|planta con flor]] [[herbácea]] da familia das apiáceas.
Encóntrase en toda [[Europa]] e [[América]], en lugares húmidos e frescos, como as beiras dos ríos.
==Características==
Esta planta pode acadar entre os 150-250 centímetros de altura. Posee [[tallo]] oco e estriado, manchado de cor purpúrea na base e con bastantes pólas na parte superior. Follas brandas, fétidas, verdinegras, triangulares e divididas en gaxos elípticos, puntiagudos e dentados de ata 50 cm de longo e 40 cm de ancho. As [[flor]]es son pequenas, de cor branca, e nacen en [[umbela]]s duns 10 a 15 [[cm]] de diámetro. A súa semente é pequena e de cor negruzca.
O seu zume é [[veleno]]so, pero tamén é usado como medicina. Caracterízase por despedir un desagradable olor a ouriña. Ten uns [[froito]]s ovalados de cor verde pardo e aproximadamente 3 [[mm]] de diámetro.
A cicuta é semellante ó [[perexil]] ou o [[fiúncho]], dos que apenas se distingue máis que pola cor escura e o olor desagradable das súas follas.
==Toxicidade==
Toda a planta contén [[alcaloide]]s, entre os que destacan glucósidos [[flavonoide|flavónicos]] e cumarínicos e un [[aceite]] esencial, ademais da coniína, unha [[neurotoxina]] que inhibe o funcionamento do [[sistema nervioso central]]. A súa toxicidade afecta tanto ós humanos como a toda clase de gando. O veleno desta pranta pódese equiparar a outros como o do estramonio ou o teixo.
==Usos medicinais==
A cicuta foi usada polas súas propiedades antiespasmódicas e como sedante para calmar dores persistentes e intratables, como os producidos polo [[cancro]] e as neuralxias. Na antiguedade, os médicos árabes e gregos a utilizaban en diversas dolencias, como a [[artrite]]. Porén, non era sempre eficaz, xa que a diferencia entre unha dose terapéutica ou tóxica é moi pequena.
A sobredose produce sequedade na boca, dificultade ó tragar, dilatación das pupilas ([[midriase]]), náuseas, parálise muscular; paro respiratorio e asfixia, aínda que a víctima permanece lúcida ata o momento da súa muerte.<br>Hoxe en día úsanse analxésicos máis potentes e seguros, aínda que todavía se pode usar respetando as dosificacións.
A intoxicación por cicuta foi usada polos gregos para quitar a vida ós condenados a pena de morte, como o caso do filósofo [[Sócrates]].
{{commons|conium maculatum}}
[[Categoría:Apiaceae]]
[[Categoría:Plantas velenosas]]
[[Categoría:Plantas medicinais]]
[[bg:Бучиниш]]
| |||