Aceiro inoxidábel: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Loveless (conversa | contribucións)
m bot Engadido: ms:Keluli tahan karat
Sen resumo de edición
Liña 1:
{{Ligas de ferro}}
[[Imaxe:Piping01.JPG|thumb|297px|Pezas de aceiro inoxidábel.]]
O '''aceiro inoxidábel''' é unha aliaxe de [[ferro]] e [[cromo]] que presenta propiedades físico-químicas superiores aos aceiros comunscomúns, sendo a alta resistencia á oxidación atmosférica a súa principal característica.
 
Para qeuque un aceiro sexa denominado inoxidábelainoxidábel ten que ter un contido do cromo na matriz metálica superior ao 11%. Isto non coincide exactamente co contido en peso no total da aliaxe, pois o Cromo pode formar compostos co carbono ou con outros materiais da aliaxe ou estar segregado nos bordos dos graos.
O cromo confere a estes materiais unha excelente resistencia á [[corrosión]] cando comparados cos aceiros carbono[[carbon]]o. Apesar do seu nome estas aliaxes son na realidade oxidábeis. Isto é, o cromo presente na liga oxidase en contacto co [[oxíxeno]] do [[ar]], formando unha película protectora, moi fina e estábel, de óxido de cromo - Cr<sub>2</sub>O<sub>3</sub> - que se forma na superficie exposta ao medio. Ela é chamada de camada pasiva e ten a función de protexer a superficie do aceiro contra procesos corrosivos. Para isto, é necesario unha cantidade mínima de [[cromo]] de cerca de 12,5% en masa. Esta película é adherente e impermeábel, isolando o metal abaixo dela do medio agresivo. Asi, debese tomar coidado para non reducir localmente o teor de cromo dos aceiros inoxidábeis durante o procesamento. Este proceso é coñecido em metalurxia como [[pasivación]].
Por ser moi fina — cerca de 100 [[angstron]]s — a película ten pouca interacción coa luz e permite que o material continue presentando o seu brillo característico.
 
Liña 11:
O aceiro inoxidábel foi descuberto por [[Harry Brearley]] ( 1871-1948 ), que comezou a traballar como operario nunha produtora de aceiro coa idade de 12 anos, na sua terra natal [[Sheffield]] ([[Inglaterra]]).
 
En 1912, Harry comezou a investigar, a pedido dos fabricantes de armas, unha [[aliaxe]] que presentase unha resistencia maior ao [[atrito|desgaste]] que ocorria no interior dos canos das [[arma de fogo|armas de fogo]] como resultado do calor liberado polos gases. Porén, ao realizar o ataque químico para revelar a microestrutura deses novos aceiros mais resistentes con altos teores de cromo que estaba a pesquisar, Brearley notou que o [[ácido nítrico]] - un [[reaxente|reactivo]] común para os aceiros - non tiña efecto algún.
 
Brearley non obtivo unha liga metálica que resistía ao desgaste, obtivo porén unha liga metálica resistente a corrosión.
Liña 25:
 
===Aceiros segundo a microestrutura===
*[[Austenita|Austenítico]], ou serie 300 , arredor do 70% do total dos aceiros inox producidos. Contido máximo de carbono 0.15%, un mínimo de 16% de cromo e contidos en niquelníquel ou manganeso capaces de conservar a austenita a temperatura ambiente. O mais común é o aceiro 18-10 (18%Cr e 10%Ni)
 
*[[Ferrita|Ferrítico]] igual de resistentes á corrosión mais con menor durabilidade. Entre 10.5% e 27% de cromo. Moitos conteñen [[molibdeno]].
 
*[[Martensita|MartensiticoMartensítico]] non tan resistentes á corrosión, mais moi tenaces e mecanizábeis. Conteñen [[cromo]] (12–14%), [[molibdeno]] (0.2–1%), menos do 2% de [[niquel]], e 0.1–1% de[[carbono]].
 
===Comparación de aceiros estandarizados===
Liña 100:
 
*'''Austenítico''' (resistente á corrosión)
** ''equipamentos para industria química e petroquímica
** equipamentos para industria alimenticia e farmacéutica
** construción civil