Edmund Husserl: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
|||
Liña 20:
A parte metodolóxica é a aportación máis significativa e novidosa da fenomenoloxía. Consiste nunha técnica inspirada na ''dúbida'' cartesiana que pon en suspenso toda crenza ou xuízo que non se presente á razón humana con absoluta evidencia. Coñécese co nome de ''método fenomenolóxico da redución''. Con este método debería poderse, primeiro, fundar as diferentes ciencias empíricas e, segundo, dar cun principio primeiro unificador e garante de toda actividade humana científica e ética. O primeiro aspecto correspóndese coa fenomenoloxía entendida como '''''ciencia das esencias'''''. As ''ciencias empíricas'' refírense a fenómenos da experiencia sensible, pero como en todo feito sensible hai unha esencia, só coñecendo esta pode fundarse solidamente o coñecemento empírico. O segundo aspecto, en cambio, orienta a fenomenoloxía cara unha '''''ciencia da conciencia'''''. Posto que toda esencia resulta coñecida por unha conciencia humana hai que describir a estrutura desta para determinar como se configura aí unha relación fundamental e unitaria de todas as esencias. Esta conciencia á que apunta o método fenomenolóxico é unha '''''conciencia pura''''', isto é, unha estrutura lóxica na que necesariamente ten que encaixar toda actividade consciente humana concreta. Husserl denomínaa '''''subxectividade transcendental''''' . A través dunha serie de complexos e especializados análises da conciencia Husserl desemboca no concepto de '''''intersubxectividade''''': o recoñecemento da existencia de diversas conciencias todas elas co mesmo rango [[ontoloxía | ontolóxico]].
== Bibliografía ==
* A.Reinach; ''Was ist Phänomenologie'', Munich, 1951
* J. Xirau; ''La filosofía de Husserl. Una introducción a la fenomenología'', Buenos Aires, 1941
* I.G.Romero; ''Husserl y la crisis de la razón'', Madrid, 1986
[[Categoría:Personalidades da filosofía|Husserl, Edmund]]
|