Luis Moure Mariño: Diferenzas entre revisións

Estudante de Dereito en [[Madrid]], cando estoura a [[Guerra Civil Española|guerra civil]] en xullo de [[1936]] Moure Mariño militaba na [[Falange Española]]<ref>Núñez Seixas, Xosé Manoel. ''¿Fuera el invasor!'', Marcial Pons, [[2006]]</ref> e incorpórase como propagandista do bando [[franco|franquista]]. Despois desprázase a [[Burgos]], onde [[Franco]] montara a capital dos sublevados. Ao remate da guerra segue estudando dereito, pero continúa tamén os seus labores como [[xornalista]]. É profesor axudante de dereito político en Madrid ata que regresa a [[Galicia]] como notario.

De [[ideoloxía]] conservadora, colaborou en numerosos xornais galegos como ''[[El Pueblo Gallego]]'', ''[[Faro de Vigo]]'' e ''[[La Voz de Galicia]]''. Tamén foi cronista oficial da vila de [[Monforte]].

Como escritor publicou a maior parte da súa obra en [[lingua española|castelán]]: ensaios como ''Perfil humano de Franco'' ([[1938]]), ''Galicia en la guerra'' ([[1939]]), ''La desigualdad humana'' ([[1983]]), ''La generación del 36: Memorias de Salamanca y Burgos'' ([[1989]]), novelas como ''Fantasías reales : memorias de un protocolo'' ([[1961]]) e relatos como ''La corona de fuego y otras historias'' (1991)

En [[1970]] publicou o seu primeiro libro en [[lingua galega|galego]], ''Sempre matinando'' ao que seguiron en [[1980]] ''Arredor da lareira'' e en [[1990]] ''Un feixe de contos''.