|
No [[cristianismo]], a '''herejíaherexía''', é unha opinión ou [[doutrina]] mantida en oposición ao [[dogma]] de calquera [[igrexa]] ou [[credo]] considerado [[ortodoxo]].
==Orixes==
Baseándose na etimología grega da palabra, que provén de ''"hairesis"'', que significa unha elección ou un grupo de crentes, é unha escola do pensamento. A herejíaherexía é a expresión dunha visión desde algo preestablecido, un [[credo]]. Por exemplo, os católicos cren herejesherexes aos protestantes, mentres que para algúns non católicos o catolicismo é considerado como a "[[Gran Apostasía]]". Na [[antigüidade]] non tiña un significado peyorativopeiorativo. Os herejesherexes non definen a súa crenza como herética. A tradución latina é [[seita]].
A herejíaherexía cualifica unha situación complexa de conflito e ruptura, que comprende a herejíaherexía propiamente dita, de carácter doctrinal por ser unha desviación sobre o contido da fe, e o [[cisma]], de carácter disciplinario pola insumisión á autoridade [[eclesiástico|eclesiástica]] considerada lexítima.
A herejíaherexía nace dunha diverxencia entre escolas sobre o significado da verdade (formulada polo [[dogma]]). Desenvólvese á vez no plano intelectual, pola oposición irreducible das teses e no plano comunitario, pola imposibilidade práctica de vivir en irmandade cos pertencentes á outra escola.
A partir do edicto de [[Constantino I o Grande]] no ano [[313]] e máis particularmente a partir do [[concilio de [[Nicomedia]] no ano [[317]], erixido en tribunal destinado a impor a [[Arrio]] unha primeira confesión de fe baixo pena de [[excomunión]]. O dogma defínese como norma da «fe verdadeira» como reacción ás desviacións heréticas.
[[San Agustín]] combateu as herejíasherexías cristiás.
Máis tarde, no 1er [[concilio de Nicea]], defínese como herética unha [[doutrina]] diverxente do ensino oficial da Igrexa e das súas dogmas consagrados pola súa autoridade ([[bispo]], [[concilio]]) na base ás [[Escrituras]] e a Tradición.
A herejíaherexía (case sinónimo de [[heterodoxia]]) é a ocasión de crear unha nova forma de [[ortodoxia]]. No contexto do desenvolvemento das heterodoxias dos [[século]]s II e III, unha heterodoxia convértese en herejíaherexía a partir do momento da súa condena por medio dun concilio.
A [[bula]] ''Gratia Divina'' ([[1656]]) define a herejíaherexía como « a crenza, o ensino ou a defensa de opinións, dogmas, propostas ou ideas contrarias aos ensinos da Santa [[Biblia]], os Santos [[Evanxeo]]s, a Tradición e o maxisterio ».
A [[Inquisición]], o tribunal de excepción encargado de combater a herejíaherexía é a obra do papa [[Gregorio IX, papa |Gregorio IX]] ([[1231]]).
As primeiras herejíasherexías na Igrexa católica son:
*[[adopcionismo]]
*[[apolinarismo]]
| 