'''Elisión''' (do latín ''elisio'', tradución do grego ''élleipsis'') é,enun tipo de [[fonéticametaplasmo]] sintáctica,[[fonoloxía|fonolóxico]] o tipo de(ou [[metaplasmofonética|fonético]]) que consiste na perda dunha vogaldun ou grupovarios de[[fonema]]s vogais[[vogal|vocálico]]s (ou [[son]]s) no final dunha palabra situada ante outra palabra que empeza por vogal. En [[métrica]] este fenómeno denomínase [[sinalefa]] e serve para diminuír o cómputo total de sílabas do verso.
No galego común, a agrupación de vogais [[heterosilabismo|heterosilábicas]] (é dicir, depertencentes a distintodistintas timbresílabas) na cadea sonora do discurso resólvese ás veces mediante unha [[crase]] (contaccióncontracción na escrita) ou cunha sinalefa na cadea falada sen representación á hora de escribir,. mínimosPoucos son os casos ennos que se representa a elisión cocun signo gráfico, que setamén utilizausado noutras linguas ([[italiano]] ou [[francés]]), chamado [[apóstrofo]] (').
As elisións poden estar [[lexicalización|lexicalizadas]] (''ó'' < ''ao''; ''do'' <''de'' + ''o''; ''có'' <''ca'' + ''o''), poden representarse na escrita mediante apóstrofo (segundo as [[NOMIG]], pódese usar nas contraccións das preposicións coas vogais iniciais dos títulos de obras: ''Falamos d'"A Esmorga" de Blanco Amor'') ou mesmo non ter representación escrita: (en ''queridísimo amigo'', o ''-o'' final pode formar na [[pronuncia]] unha única sílaba xunto co ''a-'' inicial, malia non representarse na escrita).
*casos de elisión en formas lexicalizadas: ''ó'' (ao), ''do'' (''de'' + ''o''), ''có'' (''ca'' + ''o'')
*casos de elisión por sinalefa sen representación escrita: ''queridísimo amigo'' (o ''-o'' final pasa a formar unha única sílaba xunto co ''a-'' inicial)
*casos en que se representa con apostrofo: Cos títulos de obras, se estas empezan por vogal: ''Falamos d'"A Esmorga" de Blanco Amor''
A palabra ''elisión'' emprégase tamén algunhas veces no sentido de [[elipse]].
