Revisión como estaba o 10 de decembro de 2007 ás 23:48 editar Xabier Cid (conversa \| contribucións) Burócratas, Administradores 63.323 edicións →‎A presa e o parque de transformación ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 10 de decembro de 2007 ás 23:52 editar desfacer Xabier Cid (conversa \| contribucións) Burócratas, Administradores 63.323 edicións →‎A presa e o parque de transformación Edición máis nova →
Liña 13: Conta cun aliviadeiro de superficie na beira esquerda de 130 metros, capaz de desaugar 1,500 m³/s., dotado dunha comporta de tipo vagón de 4 metros de luz por 8 metros de altura, que pode desembalsar 395m³/s. para rebaixar a cota do encoro en prevision de fortes crecidas. A obra complétase cun desaugue de fondo en forma de túnel na marxe dereita,e unha bocatoma a media altura que alimenta dous grupos turboalternadores situados na central subterránea da marxe esquerda, cunha poténcia de 95.000 quilowats. O parque de intemperie que nun primeiro momento estaba concibido só para evacuar a corriente producida, foi máis tarde transformado nun nó de distribución con ligazóns con Santiago (66 kw en transformación a 220 kw), Melide (66 kw), Lalín (66 kw), [[~~Tibo~~Tivo, Caldas de Reis, Caldas de Reis\|Tivo]] e [[O Mesón do Vento, Ardemil, Ordes\|O Mesón do Vento]] (220 kw), ademais de estar conectado ao parque eólico do Carrio (220 kw). Na actualidade estase a construír a conexión co parque eólico de San Sebastián e coas centrais hidroeléctricas en obra río abaixo (66 kw). O conxunto hidroeléctrico púxose en funcionamento no 1968. En decembro de 2003, para aproveitar o caudal ecolóxico do Ulla, instalaron un novo equipo turboalternador de 11.23 Mw, cun diámetro de rodete de 1.280mm.

Encoro de Portodemouros: Diferenzas entre revisións