|
'''Santo Estevo de Queirogal''' é unha parroquia que se localiza no oeste do concello de [[Porto do Son]]. Segundo o padrón municipal de [[2004]] tiña 952 habitantes (493 homes e 459 mulleres) distribuídos en 10 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano [[1999]] cando contaba con 1.005 habitantes.
San Estevo de Queiruga é unha parroquia que pertence o Concello de Porto do Son (A Coruña). Aldea típica galega que conta con unha pequena praia para os barcos dos mariñeiros da zona, aínda que a maioria faenan en Porto do Son, tamén ten 3 prais mais das cales a mais grande é a de Seiras. Estas praias son preciosas pero algo perigosas por ser mar aberto, en inverno son frecuentes as grandes olas e corrientes que en ocasións impiden os mariñeiros salir o mar. A prai do Dique chámase así porque nela contan os maiores da zona que encallou un barco con ese nome, incluso hai que di que os días de marea baixa se pode ver o punto mais alto do barco afundido.
{{Porto do Son}}
[[Categoría:Porto do Son]]
Queiruga é unha aldea chea de tradicións e natureza en estado puro, a maior parte do seu territorio son praias e monte, as casas dos veciños acumúlanse en varias zonas, algunhas como: Gouris, Goltar, Coba da Braña, a Ponte, o Campo, Tarela, Tarrio, Seiras, etc... A zona mais bonita e con mellores vistas e Gouris, que solo consta de 2 casas rodeadas de monte en estado puro.
Conta con varias instalacións deportivas tales como unha pista a pé de praia e un campo de fútbol en Gouris.
É un dos pobos de Galicia mais tranquilos para vivir, a xente non ten costume de pechar as portas das casas porque todos os veciños se coñecen e predominan as boas relacións, apenas recibe emigración e a que ven e para traballar no mar ou na construcción. Eche un de eses pobos nos que todos quixeramos crecer pola sua tranquilidade e vida sana. Non se rexistan actos vandálicos, é costume celebrar festas nas que os propios veciños contratan entre todos unha orquesta para disfrute dos mais xovenes, tamén conta cun grupo de baile galego propio "chorimas" que é ben recibido noutras poboacións e que incluso en septembro do 2006 foron invitados a realizar unha actuación a New York.
| 