Centro Gallego de Buenos Aires: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Engadin a historia do centro gallego de buenos aires |
Xas (conversa | contribucións) m lig int Etiqueta: Hiperligações de desambiguação |
||
Liña 5:
= Historia =
Ao falecer
Foi así que o 2 de maio de 1907 reuníronse representantes de varias asociacións galegas e o xornalista Lence, na rúa Alsina 946, casa do Presidente do Centro Vigués, don Antonio Varela Gómez, asinando a Acta de Fundación na cal se establecía que a mesma respondía o obxectivo de «… encher as necesidades de que completamente carece a nosa colectividade».
No mes de xuño de [[1907]], e con ao redor de 200 socios, o Centro trasladouse a un local alugado
O 1 de outubro de 1907 comezou a editarse co nome de
No ano 1912 o Centro estableceuse na casa de
A atención médica foise acrecentando e no ano 1914 a Institución xa contaba con dez facultativos. En 1913, durante a presidencia de [[Laureano Alonso Pérez]], apareceu o primeiro número do
A afluencia de socios continuou e obrigou a adquirir un edificio acorde coas novas necesidades, o que trouxo como consecuencia que no ano 1917, e mercé a unha subscrición popular, fóra adquirido o inmoble de Belgrano 2189, lugar no cal está emprazado actualmente. O mesmo foi comprado en 65.000 pesos, aínda que eran necesarios 41.000 pesos máis para a reedificación, motivo polo cal os integrantes de cada unha das comisións postulantes, vagaron de porta en porta, ata conseguir reunir os fondos. A obra comezou en 1918, inaugurándose o 2 de maio de 1920.
Anos máis tarde fíxose un chamamento á cooperación social, que deu como resultado un grande aumento no ingreso de socios, e novamente una das primeiras decisións da Xunta Directiva, foi a construción do edificio anexo ao local de Belgrano 2171, facéndose cargo o propio presidente, [[Alfredo Álvarez]], da dirección técnica e da compra de materiais a prezo de almacenistas. En 1923 foi a inauguración, sumando ás salas de clínica e cirurxía, 30 dormitorios cuxo mobiliario foi doado por significativas personalidades.
Entre 1923 e 1926 adquiríronse seis propiedades contiguas ao edificio social, por Belgrano, Pasco e Moreno. Emitíronse «obrigacións de 50 pesos cada unha sen interese, a cobrarse en cotas de 5 pesos mensuais e co compromiso, por parte do Centro, de reintegralas en cotas anuais, non menores do 10%». Como resultado desa subscrición a maioría dos contribuíntes doaron o importe en efectivo.
Liña 25:
En 1929 comprouse o inmoble de Belgrano 2159. En 1931 convocouse a concurso de anteproxectos para a construción da primeira parte do Edificio Social nos terreos de Belgrano e Pasco, e elixiuse como gañadora a proposta dos arquitectos Calvo, Jacobs e Giménez. Para a cerimonia, na que se colocou a pedra fundamental, foi traída terra das catro provincias galegas.
A inauguración foi o 2 de maio de [[1936]]. En 1938 adquiríronse dúas propiedades en Pasco 362 e 368, para a prosecución das obras. En 1940 iniciouse a construción da segunda etapa, en Belgrano e Pasco, que foi inaugurada en 1941.
== Véxase tamén ==
|