Judith Butler: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
Sen resumo de edición
Liña 1:
''Texto en cursiva''{{Filosofía en progreso}}
{{enuso}}
[[Imaxe:Judith Butler.jpg|thumb|350px|Judith Butler]]
 
[[Imaxe:Judith Butler.jpg|thumb|350px|Judith Butler]]
'''Judith Butler''', nacida o [[24 de febreiro]] de [[1956]], é unha intelectual e destacada pensadora [[Feminismo|feminista]] [[Estados Unidos|estadounidense]].
 
Liña 28:
 
===''Undoing Gender'' (2004)===
En ''Undoing Gender'', Butler recolle as reflexións sobre o xénero, o sexo, a sexualidade, a psicanálise e o tratamento médico de intersexuais para un público xeral máis que moitos dos seus outros libros. Butler refina o seu concepto de desempeño, que é o centro de problemas de xénero. Na súa discusión, Butler aborda o caso de David Reimer, unha persoa cuxo sexo é ambigüo, despois dunha circuncisión mal feita aos oito meses de idade. Foi "feita" femenina polos médicos, pero máis tarde na vida, identificado como "realmente" masculino, e, en definitiva, suicidouse.
 
===''Giving an Account of Oneself''===
En "givingGiving an account of oneself" Butler desarrolladesenvolve unha ética basadabaseada na opacidade do suxeito a si mesmo, dos límites de autoconocemento.
 
Butler desarrollaDesenvolve unha teoría da formación do suxeito como unha relaciónreacción ás consecuencias do control da materia que forma coa maior precisión a condición do tema da formación, os recursos que polo tema se converten en reconociblementerecoñeciblemente humáns. O tema é, polo tanto, desposeídosdesposuídos de si mesmo por otro ou outros, como a condición do seu ser en todos.
 
==Crítica a ''Antígona''==
terminarButler estopretende apuntandorescatar a crítica de Butler a unha obra de teatro clásica da literatura universal:[[Antígona.Butler pretende rescatala]] de discursos seductores e reduccionistas ye escoitar o que ela mesma ten que decirdicir sobre o goberno da polis,o seua súa ordenorde e leyesleis. Butler precisamente intenta mostrar a ambigüedadeambigüidade e eaa inestabilidadinestabilidade da situación de Antígona, dando a entender que non hai respostas unívocas, claras e coherentes. En Antigonas , Butler trata de mostrar que tanto a familia coma os individuos dependen di poder do Estado que os instituye e lexitima.
 
En ''Antigonas'', Butler creetrata de mostrar que tanto a familia coma os individuos dependen do poder do Estado que os institúe e lexitima. Cre que a suasúa posición mostra a posibilidade política que emerxe para as mulleres cando os límites da representación e da representatividade quedan ao descuberto.
 
As duas cuestions que lle interesa plantearinteresan a Butler son se pode haber parentesco sen o soporte e a mediación do Estado, e se pode haber Estado sen o soporte e a mediación da familia. ¿Poden ambos sosterse independentemente? Para Butler non é posible na medida en que AntífonaAntígona fala en nombre dado sangesangue coas palabras da política e da leylei e asume a lenguaxelinguaxe do mismomesmo Estado contra o que se rebela. Por esoiso, para Butler, Antígona, Comocomo vimos, apropiase e resignifica ferramentas teóricas da filosofía, oa psicoanálisispsicanálise e a tradición feminista. DseDese modo intenta superar lecturas tradicionais marcadas, óao seu xuicio, polo binarismo excluínte varón-muller. Para alcanzar o seu obxetivo, vimos que se apoyaapoiase ao menos en tres líneasliñas fundamentais de pensamento: a) Simone de Beauvoir e o existencialismo, b) Irigaray e o xiro lingüístico, c) Foucault e o psicoanálise en clave., entendendo o discurso de Butler coma un intento éticamente motivado, dirixido máis a unha radicalización de axente da democracia que a un interés feminista.
==''finalmente''==
*[[Simone de Beauvoir]] e o [[existencialismo]]
*[[Luce Irigaray|Irigaray]] e o xiro lingüístico
*[[Foucault]] e a psicanálise en clave.
 
entendendo o discurso de Butler coma un intento éticamente motivado, dirixido máis a unha radicalización de axente da democracia que a un interese feminista.
terminar esto apuntando a crítica de Butler a unha obra de teatro clásica da literatura universal:Antígona.Butler pretende rescatala de discursos seductores e reduccionistas y escoitar o que ela mesma ten que decir sobre o goberno da polis,o seu orden e leyes. Butler precisamente intenta mostrar a ambigüedade e ea inestabilidad da situación de Antígona, dando a entender que non hai respostas unívocas, claras e coherentes. En Antigonas , Butler trata de mostrar que tanto a familia coma os individuos dependen di poder do Estado que os instituye e lexitima.
Butler cree que a sua posición mostra a posibilidade política que emerxe para as mulleres cando os límites da representación e da representatividade quedan ao descuberto.
As duas cuestions que lle interesa plantear a Butler son se pode haber parentesco sen o soporte e a mediación do Estado, e se pode haber Estado sen o soporte e a mediación da familia. ¿Poden ambos sosterse independentemente? Para Butler non é posible na medida en que Antífona fala en nombre da sange coas palabras da política e da ley e asume a lenguaxe do mismo Estado contra o que se rebela. Por eso, para Butler, Antígona Como vimos, apropiase e resignifica ferramentas teóricas da filosofía, o psicoanálisis e a tradición feminista. Dse modo intenta superar lecturas tradicionais marcadas, ó seu xuicio, polo binarismo excluínte varón-muller. Para alcanzar o seu obxetivo, vimos que se apoya ao menos en tres líneas fundamentais de pensamento: a) Simone de Beauvoir e o existencialismo, b) Irigaray e o xiro lingüístico, c) Foucault e o psicoanálise en clave., entendendo o discurso de Butler coma un intento éticamente motivado, dirixido máis a unha radicalización de axente da democracia que a un interés feminista.
 
==Véxase tamén==