|
==Constante==
'''Flavius Iulius Constante''' foi o fillo máis pequeno do emperador [[Constantino]] o Grande e máismais da súa segunda esposa [[Fausta]] , sendo emperador romano entre os anos [[337]] ao [[350]]. Naceu no ano [[320]] e, dende moi neno, foi nomeado ''César'' por Constantino, no ano [[333]].
No ano [[337]] morre o seu pai e, segundo estaba estipulado, o Imperio se dividedivídese entre os tres irmáns vivos e fillos de Constantino, correspondéndolle a Constante as provincias de [[Provincia de África|África]], [[Italia]] e todolostódolos [[Balcáns]]. Pero ainda era moi pequeno e o seu irmán Constantino II quedou coma rexente e tutortitor das súas provincias.
Ao acadar a maioria de idade, solicita o fin da tutoríatitoría e rexencia, pero Constantino II se neganegouse, considerando que sempre dobregara a vontade do seu irmán pequeno e desexando que a provincia de [[Provincia de África|África]] pasepasasee a ser gobernada por el e xunguila asás suassúas posesións. Pero Constante se neganégase a isto e o enfrontamento entre os dous exércitos prodúcese en [[Aquileia]], onde Constantino II morre, quedando polo tanto Constante coa parte Occidental do Imperio como único Emperador.
Os pais da Igrexa eloxiaron a figura de Constante, pero o certo é que era un emperador violento, cruel e avaricioso, libertino e dado á homosexualidade, pero se revelourevelouse coma un grandegran militar, xa que despois da batalla de Aquileia, fixo unha campaña contra dos sármatas, osaos que derrotou, e a suasúa campaña nas [[Galias]] contra os francos, entre os anos [[341]] e [[343]], inclúeninclúe a pacificación das illas de [[Britannia]]
No [[348]] inicia co seu irmán [[Constancio II]] unha reforma monetaria, tendente a revaliar a moeda do vellón, que estaba a piques de provocar unha crise ecónomica no imperio. Pero no ano [[350]], se fraguafráguase unha conspiración no exército, e [[Magnencio]], xeneral das tropas do [[Rhin]], é nomeado ''Augustus'' polas lexións. Constante deuse conta de que perdera o favor do exército e fuxe de [[Italia]] cara [[Hispania]], pero é recoñecido en Helena, localidade na [[Galia]] pertopreto dos [[Pirineos]], sendo asasinado.
[[Magnencio]] queda coma único emperador de Occidente, mais o usurpador terá pronto que loitar co emperador de Oriente e irmán de Constante, [[Constancio II]].
|
