|
En Undoing Gender, Butler recolle as reflexións sobre o xénero, o sexo, a sexualidade, a psicanálise e o tratamento médico de intersexuais para un público xeral máis que moitos dos seus outros libros. Butler refina o seu concepto de desempeño, que é o centro de problemas de xénero. Na súa discusión, Butler aborda o caso de David Reimer, unha persoa cuxo sexo é ambigüo, despois dunha circuncisión mal feita aos oito meses de idade. Foi "feita" femenina polos médicos, pero máis tarde na vida, identificado como "realmente" masculino, e, en definitiva, suicidouse.
==="''Giving an Account of Oneself"''===
En "giving an account of oneself" Butler desarrolla unha ética basada na opacidade do suxeito a sí mesmo, dos límites de autoconocemento.
Butler desarrolla unha teoría da formación do suxeito como unha relación ás consecuencias do control da materia que forma coa maior precisión a condición do tema da formación,os recursos que polo tema se converten en reconociblemente humáns.O tema é, polo tanto, desposeídos de sí mesmo por otro ou outros, como a condición do seu ser en todos.
===*por ultimo===*
terminar esto apuntando a crítica de Butler a unha obra de teatro clásica da literatura universal:Antígona.Butler pretende rescatala de discursos seductores e reduccionistas y escoitar o que ela mesma ten que decir sobre o goberno da polis,o seu orden e leyes. Butler precisamente intenta mostrar a ambigüedade e ea inestabilidad da situación de Antígona, dando a entender que non hai respostas unívocas, claras e coherentes. En Antigonas , Butler trata de mostrar que tanto a familia coma os individuos dependen di poder do Estado que os instituye e lexitima.
Butler cree que a sua posición mostra a posibilidade política que emerxe para as mulleres cando os límites da representación e da representatividade quedan ao descuberto.
As duas cuestions que lle interesa plantear a Butler son se pode haber parentesco sen o soporte e a mediación do Estado, e se pode haber Estado sen o soporte e a mediación da familia. ¿Poden ambos sosterse independentemente? Para Butler non é posible na medida en que Antífona fala en nombre da sange coas palabras da política e da ley e asume a lenguaxe do mismo Estado contra o que se rebela. Por eso, para Butler, Antígona Como vimos, apropiase e resignifica ferramentas teóricas da filosofía, o psicoanálisis e a tradición feminista. Dse modo intenta superar lecturas tradicionais marcadas, ó seu xuicio, polo binarismo excluínte varón-muller. Para alcanzar o seu obxetivo, vimos que se apoya ao menos en tres líneas fundamentais de pensamento: a) Simone de Beauvoir e o existencialismo, b) Irigaray e o xiro lingüístico, c) Foucault e o psicoanálise en clave., entendendo o discurso de Butler coma un intento éticamente motivado, dirixido máis a unha radicalización de axente da democracia que a un interés feminista.
==="''finalmente"=''==
terminar esto apuntando a crítica de Butler a unha obra de teatro clásica da literatura universal:Antígona.Butler pretende rescatala de discursos seductores e reduccionistas y escoitar o que ela mesma ten que decir sobre o goberno da polis,o seu orden e leyes. Butler precisamente intenta mostrar a ambigüedade e ea inestabilidad da situación de Antígona, dando a entender que non hai respostas unívocas, claras e coherentes. En Antigonas , Butler trata de mostrar que tanto a familia coma os individuos dependen di poder do Estado que os instituye e lexitima.
|
