O '''Boeing B-29 Superfortress''' foi un bombardeiro pesado catrimotor estadounidense, usado na [[Segundasegunda Guerraguerra Mundialmundial]] e na [[Guerra de Corea]]. Foi a principal arma de ataque utilizada contra [[Xapón]] e continuou en servizo en varios roles durante os anos 50. A [[Royal Air Force|RAF]] británica tamén usou o B-29 e bautizouno co nome de '''Washington''', e a [[Unión Soviética]] fabricou unha copia sen licenza coñecido como [[Tupolev Tu-4]]. O nome "Superfortress" deriva do seu famoso predecesor, o [[B-17 Flying Fortress]]. O B-29 foi o proxenitor dunha serie de bombardeiros, avións de recoñecemento, de adestramento e de repostaxe en voo construídos por [[Boeing]], entre os que estaba o [[B-50 Superfortress]], unha variante do B-29. Os posteriores modelos da compañía, impulsados por reactores (o [[B-47 Stratojet]] e o [[B-52 Stratofortress]]) continuaron a liñaxe.
O B-29 foi un dos avións máis grandes en servizo na [[Segundasegunda Guerraguerra Mundialmundial]]. Era un bombardeiro moi avanzado nesa época, que incluía características como unha cabina presurizada, un sistema elctrónico de control de fogo, e torretas de metralladoras manexadas por control remoto. Aínda que foi deseñado como bombardeiro diúrno de gran altitude, na practica realmente realizou máis misións nocturnas a baixa cota con bombas incendiarias. Foi o principal avión na campaña de bombardeos estadounidense contra [[Xapón]] nos últimos meses da guerra, e levaron as bombas atómicas que destruíron as cidades xaponesas de [[Hiroshima]] e [[Nagasaki]]. A diferenza doutros bombardeiros da guerra, o B-29 continuou en servizo moito tempo despois do seu final, e incluso un feixe deles foron empregados como transmisores voantes de televisión para a compañía Stratovision. O modelo foi finalmente retirado a principios dos anos 60, despois de ser construídos 3960 exemplares.
