Revisión como estaba o 28 de novembro de 2007 ás 22:14 editar Lucia g.penerbosa laxeiro (conversa \| contribucións) 9 edicións →‎Obra ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 28 de novembro de 2007 ás 23:03 editar desfacer Filo-Laxeiro (conversa \| contribucións) 609 edicións Sen resumo de edición Edición máis nova →
Liña 2: '''Jean-François Lyotard''' ([[10 de agosto]] de [[1924]] - [[21 de abril]] de [[1998]]) foi un filósofo [[Filosofía posmoderna\|posmoderno]] coñecido especialmente pola súa orixinal filosofía do [[desexo]] e por propoñer unha política favorable ás [[minoría]]s e un horizonte que conduciría a refutar calquera forma de terror e [[totalitarismo]], así como pola súa análise sobre o impacto do [[posmodernismo]] na [[condicion humana]]. [[Imaxe:Jean François Lyotard.JPEG\|thumb\|Jean François Lyotard]]▼ ~~Jean François Lyotard: autor polifacético que se dedicou principalmente á estética e á politica.~~ == Biografía == '''Lyotard''' naceu en [[Versalles]]. Casou en maio de 1948. Estudou na escola primaria “lycées Buffon” de [[Paris]], e despois da súa graduación, en 1950, marchou a Constantine(no este de [[Alxeria]] ocupado por Francia) para traballar como profesor de [[filosofía]]. En 1954 fíxose membro de Socialisme ou Barbarie, organización francesa política formada en 1948 pola insuficiencia do análise trotskista para explica-las novas formas de dominación na [[Unión Soviética]]. Os seus escritos deste período preocúpanse sobre todo pola [[política]] de extrema esquerda, enfocándose na situación arxeliana da que foi testemuño cos seus propios ollos mentres ensinaba filosofía en Constantine. Comezou a dar clase na universidade de París VIII (Vicennes) dende a década dos setenta ata que chegou a profesor Emérito no 1987. Tamén foi director fundador e membro do concilio do Colexio Internacional de Filosofía, en París. Antes da súa morte pasaba o seu tempo entre París e Atlanta, onde esinaba Francés e Filosofía na universidade de Emory. En 1998, morre de improviso dun caso de leucemia que avanzara rapidamente mentres se preparaba para una conferencia sobre o [[postmodernismo]] e a Teoría dos Medios de comunicación. Foi enterrado no cemiterio Le Père Lachaise, en París. == Pensamento postmodernista ~~de Lyotard~~ ==▼ == Obra ==▼ Lyotard foi un filósofo postmodernista. O pensamento deste grupo de filósofos, baseabase xusto no contrario ca o modernismo. Así, podemos dicir que para comprender o postmodernismo é preciso ter polo menos unha pequena idea do que é o modernismo. ▼ Nas sociedades premodernas, a función de proporcionar unha certa cohesion e unidade imaxinaria á sociedade, era obra de discursos de natureza mítica (lendas)e relixiosa (narracions relixiosas). A partires da modernidade, a función lexitimadora corresponderalle a unha determinada idea de razón unitaria e totalizadora. Porén, nas sociedades postmodernas producese un tipo de transformacions que fan que esta idea de razón xa non poida ser mantida por máis tempo.▼ Para falar da obra de Lyotard, é preciso nomear alguns líbros coma ''"Fenomenoloxía"''(1954), ''"A economía libidinal"''(1974), ''"O entusiasmo"'' (1986), e ''"O inhuman"''(1988). Porén, os seus dous libros máis importantes e representativos son: ''"A diferenza"'' (1983,no que refuta as explicacións universais) e ''"A condición postmoderna"''(1979, onde examina os cambios que teñen lugar no campo do saber na era postindustrial; pode considerarse unha obra epistemolóxica ou de [[socioloxía]] da cultura). Os postmodernos pertencen á xeración da desilusión con respecto ós grandes mitos da modernidade. A aportación do pensamento postmoderno reside máis ben nas súas críticas que nas elaboracións propias. Móstrase unha certa pérdida de confianza na razón e no discurso conceptualizador, así como desilusión entorno ó esaxerado optimismo ilustrado, racionalista; propoñen unha nova humildade que adquire a forma de "pensamiento débil" ou "canso", "deconstrucción", "xogos lingüísticos" ou refutamento de calquera tipo de [[metanarrativa]]. Como alternativa á [[globalización]] propoñen a diferenza ou a discontinuidade.▼ Tamén este grupo promoveu un abandono da [[metafísica]], centrándose na postmetafísica. Para eles, unha vez sexa constatada a inutilidade e absurdidade do esforzo filosófico, non queda outra opción que deixar esa vía morta. As "grandes descripcións" da realidade non son verdaderamente explicativas nin iluminan a existencia, senon todo o contrario. Consideran que é preciso darse conta de que a temática filosófica non pode entenderse nin explicarse con éxito e que os seus laberintos conceptuais non teñen saída.▼ ▲[[Imaxe:Jean François Lyotard.JPEG]] ~~En canto a este autor en concreto, cabe~~Cabe resaltar dous puntos principais da ~~súa~~ filosofía de '''Lyotard''', ~~relaccionadas~~relaccionados, ~~ámbalas~~ámbolos ~~dúas~~dous, coa ciencia. En primeiro lugar, para Lyotard, a ciencia non ten autoridade para dicirnos o que se debe facer, posto que os criterios científicos deixaron de ~~te-la~~ter a validez suficiente para lexitimar a propia ciencia, co que deixa de contribuír óao desenvolvemento humano. O segundo punto podería resumirse coa frase "coñecemento é poder". A investigación científica xamais é inocente e pura, senon que sempre está estreitamente ligada á vontade de dominio e ósaos medios materiais. O máis poderoso sempre ten a razón.▼ ▲== Pensamento postmodernista de Lyotard == En canto á sua mentalidade política, é preciso dicir que oifoi [[marxista]] ata os 50 anos, momento no cal comezou a ~~critica-lo~~criticar o totalitarismo promovido por esta ideoloxía.▼ ▲Lyotard foi un filósofo postmodernista. O pensamento deste grupo de filósofos, baseabase xusto no contrario ca o modernismo. Así, podemos dicir que para comprender o postmodernismo é preciso ter polo menos unha pequena idea do que é o modernismo. ▲Nas sociedades premodernas, a función de proporcionar unha certa cohesion e unidade imaxinaria á sociedade, era obra de discursos de natureza mítica (lendas)e relixiosa (narracions relixiosas). A partires da modernidade, a función lexitimadora corresponderalle a unha determinada idea de razón unitaria e totalizadora. Porén, nas sociedades postmodernas producese un tipo de transformacions que fan que esta idea de razón xa non poida ser mantida por máis tempo. ▲ == Obra == ▲Os postmodernos pertencen á xeración da desilusión con respecto ós grandes mitos da modernidade. A aportación do pensamento postmoderno reside máis ben nas súas críticas que nas elaboracións propias. Móstrase unha certa pérdida de confianza na razón e no discurso conceptualizador, así como desilusión entorno ó esaxerado optimismo ilustrado, racionalista; propoñen unha nova humildade que adquire a forma de "pensamiento débil" ou "canso", "deconstrucción", "xogos lingüísticos" ou refutamento de calquera tipo de [[metanarrativa]]. Como alternativa á [[globalización]] propoñen a diferenza ou a discontinuidade. ''Fenomenoloxía'' (1954) ''A economía libidinal'' (1974) ''O entusiasmo'' (1986) ''O inhuman'' (1988) ''A diferenza'' (1983), no que refuta as explicacións universais. ''A condición postmoderna'' (1979), onde examina os cambios que teñen lugar no campo do saber na era postindustrial; pode considerarse unha obra epistemolóxica ou de socioloxía da cultura. ==Véxase tamén== ▲Tamén este grupo promoveu un abandono da [[metafísica]], centrándose na postmetafísica. Para eles, unha vez sexa constatada a inutilidade e absurdidade do esforzo filosófico, non queda outra opción que deixar esa vía morta. As "grandes descripcións" da realidade non son verdaderamente explicativas nin iluminan a existencia, senon todo o contrario. Consideran que é preciso darse conta de que a temática filosófica non pode entenderse nin explicarse con éxito e que os seus laberintos conceptuais non teñen saída. ===Bibliografía=== * ===Outros artigos=== * ===Ligazóns externas=== * [[Categoría:Personalidades da filosofía\|Lyotard, Jean-François]] ▲En canto a este autor en concreto, cabe resaltar dous puntos principais da súa filosofía, relaccionadas, ámbalas dúas, coa ciencia. En primeiro lugar, para Lyotard, a ciencia non ten autoridade para dicirnos o que se debe facer, posto que os criterios científicos deixaron de te-la validez suficiente para lexitimar a propia ciencia, co que deixa de contribuír ó desenvolvemento humano. O segundo punto podería resumirse coa frase "coñecemento é poder". A investigación científica xamais é inocente e pura, senon que sempre está estreitamente ligada á vontade de dominio e ós medios materiais. O máis poderoso sempre ten a razón. [[Categoría:Personalidades da socioloxía\|Lyotard, Jean-François]] [[ca:Jean-François Lyotard]] ▲En canto á sua mentalidade política, é preciso dicir que oi [[marxista]] ata os 50 anos, momento no cal comezou a critica-lo totalitarismo promovido por esta ideoloxía. [[cs:Jean-François Lyotard]] [[de:Jean-François Lyotard]] [[en:Jean-François Lyotard]] [[es:Jean-François Lyotard]] [[fi:Jean-François Lyotard]] [[fr:Jean-François Lyotard]] [[it:Jean-François Lyotard]] [[ja:ジャン＝フランソワ・リオタール]] [[lb:Jean-François Lyotard]] [[lt:Jean-François Lyotard]] [[nl:Jean-François Lyotard]] [[no:Jean-François Lyotard]] [[pl:Jean-François Lyotard]] [[pt:Jean-François Lyotard]] [[ro:Jean-François Lyotard]] [[ru:Лиотар, Жан Франсуа]] [[simple:Jean-François Lyotard]] [[sk:Jean-François Lyotard]] [[sl:Jean-François Lyotard]] [[sv:Jean-François Lyotard]] [[tr:Jean-François Lyotard]]

Jean-François Lyotard: Diferenzas entre revisións