Lencería: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
a edición de esta páxina procede da información de en:Lingerie |
|||
Liña 12:
== Orixes ==
O concepto de lencería como unha peza de roupa interior visualmente atractiva desenvolveuse a finais do século XIX. [[Lucy, Lady Duff-Gordon|Lady Duff-Gordon]] de Lucile foi unha pioneira no desenvolvemento de lencería que liberou ás mulleres de [[corsés]] máis restritivos. Durante a primeira metade do século XX, as mulleres usaban roupa interior por tres razóns principais: alterar a súa forma exterior (primeiro con [[corsé]]s e máis tarde con [[faixa]]s ou [[
Durante o final do século XIX, os corsés fixéronse máis pequenos, menos voluminosos e máis estreitos e foron substituídos gradualmente polo [[apertador]] (suxeitador), patentado por primeira vez no século XX por [[Caresse Crosby|Mary Phelps Jacob]]. Cando estalou a [[Primeira Guerra Mundial|Primeira Guerra Mundial]], as mulleres atopáronse ocupando os postos de traballo dos homes, creando unha demanda de roupa interior máis práctica. Os fabricantes comezaron a utilizar tecidos máis lixeiros e transpirables. En 1935, os sosténs foron actualizados con copas acolchadas para favorecer os peitos pequenos e, tres anos máis tarde, introducíronse os suxeitadores con armazón que daban un peito saliente. Tamén houbo unha volta a unha cintura pequena lograda con faixas. A muller dos anos 40 era delgada, pero tiña cadeiras curvilíneas e peitos puntiagudos e ben formados. Na década de 1960, a silueta feminina liberouse xunto cos costumes sociais. O aspecto era de peitos adolescentes, cadeiras delgadas e extrema delgadez. [[André Courrèges]] foi o primeiro en facer unha declaración de moda na cultura xuvenil cando a súa colección de 1965 presentaba figuras andróxinas e a imaxe dunha muller moderna cómoda co seu propio corpo.<ref>''Lingerie'', Parkstone Press International, New York, USA, 2003. {{ISBN|9781780421872}}</ref>
| |||