Cristillón, Mañufe, Gondomar: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Engadida ligazón ao artigo Casa de Dona María
Recuperando 1 fontes e etiquetando 0 como mortas.) #IABot (v2.0.9.2
Liña 9:
== Patrimonio ==
[[Ficheiro:Cristillon-Casa-Dona-Maria.jpg|esquerda|miniatura|Casa de Dona María.]]
'''Casa de Dona María'''<ref>{{Cita web|url=https://concellodegondomar.gal/es/toponimia-de-gondomar|páxina-web=Concello de Gondomar|título=Toponimia de Gondomar|data-acceso=08/05/2020|data-arquivo=26/05/2020|url-arquivo=https://web.archive.org/web/20200526222307/https://concellodegondomar.gal/es/toponimia-de-gondomar|url-morta=yes}}</ref> ou '''Casa Inquisicional de Cristillón'''<ref>{{Cita web|url=https://www.boe.es/buscar/doc.php?id=BOE-A-1999-7125|páxina-web=BOE|título=Decreto 48/1999, de 18 de febreiro, polo que se declara ben de interese cultural, con categoría de monumento, a favor do Pazo de Gondomar|data-acceso=24/05/2020}}</ref>.{{Artigo principal|Casa de Dona María}}O edificio levántase a base de perpiaño granítico irregular, de dous andares e cuberta a dúas augas. Inicialmente era de planta rectangular con orientación norte-sur. Máis tarde engadíuselle un anexo que funcionaba como patín. Co paso do tempo foise transformando.<ref>{{Patrimonio Galego|89920|noa=yes|nome=Casa de Dona María}}</ref>
 
A súa fundación remóntase á primeira metade do século XVII, segundo Soliño Troncoso. Engade que sobre ela fundouse morgado, sendo propietario o capitán [[Jerónimo de Seya Mariño]], de San Pedro de Filgueiras ([[A Ramallosa, Nigrán|San Pedro da Ramallosa]] na actualidade).<ref name=":0">{{Cita libro|título=Percorrido polo patrimonio cultural da vila e concello de Gondomar de Miñor|apelidos=Soliño Troncoso|nome=Antonio|editorial=Deputación de Pontevedra|ano=2018|ISBN=978-84-09-06595-0|ref=|páxina=125}}</ref> O mesmo estudo engade que posteriormente o morgado foi adquirido por [[Pedro de Puga Novoa]], de [[Bembrive, Vigo|Bembrive]] ([[Vigo]]). No século XVIII xa era o seu propietario un "de la Sierpe", Manuel Antonio de la Sierpe Troncoso y Lira. A súa herdeira María Jesús de la Sierpe foi quen deu nome popular á casa. A familia "de la Serpe" tivo outra casa en Mañufe, aos pés da ermida de San Sebastián, aínda parcialmente conservada”.<ref name=":0" />