Lingua aglutinante: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Puxen o vasco nos exemplos xa que é unha lingua aglutinante |
m Reemplazos con Replacer: «por súa» |
||
Liña 5:
* en [[lingua finesa|finés]], a forma ''taloissani'' «nas miñas casas» pode segmentarse da seguinte maneira: ''talo'' «casa» + ''i'' marca de plural + ''ssa'' marca de [[inesivo]] («en») + ''ni'' sufixo que indica un posesor de primeira persoa do singular («meu, miña, meus, miñas»);
* en [[lingua turca|turco]], a construción é moi semellante: a partir de ''ev'' «casa» fórmase: ''evler'' «as casas», ''evlerim'' «as miñas casas», e ''evlerimde'' «nas miñas casas».
* en [[esperanto]], de ''hejm(o)'' «casa», «lar», fórmase ''hejme'' «na casa», ''hejmen'' «cara á casa» e ''miahejmen'' «cara á miña casa» (''mia'',
O termo de ''lingua aglutinante'' foi creado en 1836 polo [[lingüista]] alemán [[Wilhelm von Humboldt]]. Formouno a partir do verbo latino ''agglutinare'', que significa "pegar, encolar".
| |||