Exoesqueleto: Diferenzas entre revisións

O '''exoesqueleto''' é o [[esqueleto]] externo continuo que recobre toda a superficie dos animais do filo [[artrópodo]]s ([[Arachnida|arácnidos]], [[insecto]]s, [[crustáceo]]s e outros grupos relacionados), onde cumpre unha función protectora e outra mecánica, proporcionando o sostén necesario para a eficacia do aparato muscular. Tamén se chama exoesqueleto á base, frecuentemente mineralizada, que segregan os corais (clase [[Anthozoa]] do filo [[Cnidaria]]).

 

==O exoesqueleto dos artrópodos==

 

 

O exoesqueleto é realmente ''continúo'', pero aparece estruturado en zonas engrosadas ([[esclerito]]s) que se articulan por liñas ou zonas onde é menor o espesura. En artrópodos de vida aérea, como os insectos ou os arácnidos, o exoesqueleto continúase cara ás cavidades respiratorias ([[pulmón|pulmones]] ou [[tráquea]]s) alí onde estas se abren ó exterior, tapizándoas.

 

O exoesqueleto favorece a [[fosilización]], especialmente a de formas mariñas, como [[crustáceo]]s ou [[trilobite]]s, que frecuentemente o presentan mineralizado.

 

===Ecdise===

 

O crecemento dos artrópodos require que se desprendan periodicamente do seu esqueleto externo, fenómeno ó que nos referimo como [[muda]] ou [[ecdise]]. Cando chega o momento o animal pasa a un estado de quiescencia (repouso), durante o cal afrouxa a consistencia das partes internas da [[cutícula]], á vez que a [[epiderme]], que está debaixo, prepárase para a síntese e secreción dos compoñentes da nova cutícula. Por un aumento da presión interna, ou ás veces por outro mecanismo, desgárrase a vella cutícula e o animal realiza os esforzos necesarios para se desprender dela á vez que segrega a nova. Cando sae áchase nun estado de debilidade e a súa consistencia é branda. Nun prazo máis ou menos breve a nova cuberta endurece.