|
== Historia ==
O gasoduto de Alxeria a Italia foi proposto na década de 1960. En 1969 realizouse un estudo preliminar de viabilidade e o primeiro levantamento de rutas en 1970. En 1974–75 realizáronse probas técnicas de colocación de tubaxes no [[mar Mediterráneo]]. En 1977 asináronse acordos de subministración e tránsito. <ref name="hayes">{{Cita publicación periódica|url=http://bakerinstitute.org/research/algerian-gas-to-europe-the-transmed-pipeline-and-early-spanish-gas-import-projects/|serie=Geopolitics of Natural Gas Study|páxinas=9–11|data=May 2004|apelidos=Mark H. Hayes, Research Fellow, Program on Energy and Sustainable Development|título=|revista=Baker Institute}}</ref>
A primeira fase do gasoduto foi construída en 1978-1983 e a segunda fase en 1991-1994. A capacidade do gasoduto duplicouse en 1994. En 2000, o gasoduto recibiu o nome de Enrico Mattei.
No outono de 1997, un atentado cortou o gasoduto en Alxeria durante cinco días. <ref name="hayes">{{Cita publicación periódica|url=http://bakerinstitute.org/research/algerian-gas-to-europe-the-transmed-pipeline-and-early-spanish-gas-import-projects/|serie=Geopolitics of Natural Gas Study|páxinas=9–11|data=May 2004}}<cite class|apelidos="citation journal cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFHayes,_Mark_H.2004">Hayes, Mark H. (MayHayes, 2004).Research [http://bakerinstitute.org/research/algerian-gas-to-europe-the-transmed-pipeline-and-early-spanish-gas-import-projects/Fellow, "AlgerianProgram Gason to Europe: The Transmed PipelineEnergy and EarlySustainable Spanish Gas Import Projects. Working Paper #27"]Development|título=|revista=Baker <span class="cs1-format">(PDF)Institute}}</spanref>. GeopoliticsO ofgasoduto Naturalfoi Gascatalogado Study.baixo [[Universidadea Stanford|StanfordCritical University]];Foreign ProgramDependencies onInitiative Energydos andEstados SustainableUnidos Development:nun 9–11<spancable class="reference-accessdate">.diplomático Retrievedfiltrado <spana class="nowrap">2014-02-26</span></span>[[WikiLeaks]].</cite><span data-ve-ignore="true"> </span><span class="cs1-hidden-error citation-comment" data-ve-ignore="true"><code class="cs1-code"><nowikiref>{{</nowiki>[[Modelo:Cita publicación periódicaweb|cite journal]]<nowiki>}}<url=http:/nowiki></code>: <213.251.145.96/span><span classcable/2009/02/09STATE15113.html|data="cs12009-hidden02-error citation-comment" data-ve-ignore="true">Cite journal requires <code class="cs1-code">|journal18|título=Wikileaks}}</code> ([[Axuda:Erros nas referencias|help]])</spanref>
[[Category:CS1 errors: missing periodical]]</ref> O gasoduto foi catalogado baixo a Critical Foreign Dependencies Initiative dos Estados Unidos nun cable diplomático filtrado a [[WikiLeaks]]. <ref>{{Cita web|url=http://213.251.145.96/cable/2009/02/09STATE15113.html|data=2009-02-18|título=Wikileaks}}</ref>
O 28 de febreiro de 2010, un novo tramo de 549km completouse en Bir El Ater, [[Vilaia de Tebessa|provincia de Tebessa]], o que se esperaba que aumentase a capacidade de transporte en 7000 millóns de metros cúbicos anuais.
== Ruta ==
O gasoduto comeza desde o campo de Hassi R'mel en Alxeria e percorre 550km até a fronteira tunisiana. En [[Túnez]], o gasoduto ten 370km até El Haouaria, na rexión de [[Cabo Bon]], tras o cal cruza os 155km da Canle de Sicilia. <ref name="hayes">{{Cita publicación periódica|url=http://bakerinstitute.org/research/algerian-gas-to-europe-the-transmed-pipeline-and-early-spanish-gas-import-projects/|serie=Geopolitics of Natural Gas Study|páxinas=9–11|data=May 2004}}<cite class|apelidos="citation journal cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFHayes,_Mark_H.2004">Hayes, Mark H. (MayHayes, 2004).Research [http://bakerinstitute.org/research/algerian-gas-to-europe-the-transmed-pipeline-and-early-spanish-gas-import-projects/Fellow, "AlgerianProgram Gason to Europe: The Transmed PipelineEnergy and EarlySustainable Spanish Gas Import Projects. Working Paper #27"]Development|título=|revista=Baker <span class="cs1-format">(PDF)Institute}}</spanref>. GeopoliticsToca ofterra Naturalen GasMazara Study.del [[UniversidadeVallo, Stanford|Stanforden University]];Sicilia. ProgramA onpartir Energyde andaí, Sustainableo Development:gasoduto 9–11<spancontinúa class="reference-accessdate">.340km Retrieveden <spanSicilia, class="nowrap">2014-02-26</span></span>.</cite><span15km data-ve-ignore="true">atravesando </span><spano class="cs1-hidden-error citation-comment" data-ve-ignore="true"><code class="cs1-code"><nowiki>{{</nowiki>[[Modelo:Citaestreito publicaciónde periódica|cite journalMessina]]<nowiki>}}</nowiki></code>: </span><spane class="cs1-hidden-error1055km citation-comment"pola data-ve-ignore="true">CitePenínsula journalItálica requiresaté Eslovenia.<coderef classname="cs1-codehayes">|journal=</code> ([[Axuda:Erros nas referencias|help]])</span>
[[Category:CS1 errors: missing periodical]]</ref> Toca terra en Mazara del Vallo, en Sicilia. A partir de aí, o gasoduto continúa 340km en Sicilia, 15km atravesando o [[estreito de Messina]] e 1055km pola Península Itálica até Eslovenia. <ref name="hayes" />
== Descrición técnica ==
O tramo alxerino consta dunha estación de compresión e dúas liñas de 1'22m de diámetro. O tramo tunisiano consta de tres estacións de compresión e dúas liñas de 1'22m de diámetro. <ref name="hayes">{{Cita publicación periódica|url=http://bakerinstitute.org/research/algerian-gas-to-europe-the-transmed-pipeline-and-early-spanish-gas-import-projects/|serie=Geopolitics of Natural Gas Study|páxinas=9–11|data=May 2004}}<cite class|apelidos="citationMark journalH. cs1"Hayes, data-ve-ignore="true"Research Fellow, Program on idEnergy and Sustainable Development|título="CITEREFHayes,_Mark_H.2004"|revista=Baker Institute}}</ref>Hayes, MarkEn H.2007, SCOGAT (May''Société pour la Construction du 2004Gazoduc Transtunisien''). [http://bakerinstitute.org/research/algerian-adxudicou ao contratista italiano Saipem un contrato para dúas novas estacións de compresión de gas-to-europe-the-transmed-pipeline-and-early-spanish-gas-import-projects/ "Algeriane Gasa tomellora Europe:das Theestacións Transmedde Pipelinecompresión andexistentes, Earlypermitindo Spanishaumentar Gasa Importcapacidade Projects.do Workingtramo Papertunisiano #27"]en <span6,5 class="cs1-format">(PDF)</span>bcm. GeopoliticsAs ofregalías Naturalpolo Gastransporte Study.de [[Universidadegas Stanford|Stanfordque University]];recibe ProgramTúnez onson Energy5,25 and— Sustainable6,75 do Development:valor 9–11<spanporcentual class="reference-accessdate">do gas transportado. RetrievedA <spansección class="nowrap">2014-02-26</span></span>.</cite><span''offshore'' data-ve-ignore="true">a </span><spantravés class="cs1-hidden-errorda citation-comment"Canle data-ve-ignore="true"><codede Sicilia consta de tres liñas cun diámetro de class="cs1-code"><nowiki>{{</nowiki>[[Modelo:CitaConvert|20|in|mm|-1}} publicacióne dúas periódicaliñas cun diámetro de {{Convert|cite journal]]<nowiki>26|in|mm|-1}}</nowiki></code>:. </span><spanEn class="cs1-hidden-errorItalia, citation-comment"o data-ve-ignore="true">Citediámetro journalde requiresdúas <codeliñas class="cs1-code">|journal=</code>varía ([[Axuda:Errosentre nas1'07m e 1'22m. referencias|help]])</span>
[[Category:CS1 errors: missing periodical]]</ref> En 2007, SCOGAT (''Société pour la Construction du Gazoduc Transtunisien'') adxudicou ao contratista italiano Saipem un contrato para dúas novas estacións de compresión de gas e a mellora das estacións de compresión existentes, permitindo aumentar a capacidade do tramo tunisiano en 6,5 bcm. As regalías polo transporte de gas que recibe Túnez son 5,25 — 6,75 do valor porcentual do gas transportado. A sección ''offshore'' a través da Canle de Sicilia consta de tres liñas cun diámetro de {{Convert|20|in|mm|-1}} e dúas liñas cun diámetro de {{Convert|26|in|mm|-1}}. En Italia, o diámetro de dúas liñas varía entre 1'07m e 1'22m.
A capacidade actual do gasoduto é de 30,2 millóns de metros cúbicos (bcm) de gas natural ao ano. Hai plans para ampliar a capacidade ata 33,5 bcm para 2012.
| 