Niobio: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Engade 2 libros para verificar (20220102sim)) #IABot (v2.0.8.5) (GreenC bot
Breogan2008 (conversa | contribucións)
m Reemplazos con Replacer: «remprazar»
Liña 176:
As diferenzas entre o tántalo e o niobio foron demostradas de forma concluínte en 1864 por [[Christian Wilhelm Blomstrand]],<ref name="Ilmen" /> [[Henri Etienne Sainte-Claire Deville]] e [[Louis J. Troost]], que determinaron as fórmulas dalgúns dos compostos en 1865,<ref name="Gupta" /><ref name="Ilmen">{{cita publicación periódica|título=Tantalsäure, Niobsäure, (Ilmensäure) und Titansäure|revista=Zeitschrift für analytische Chemie|volume=5|número=1|data=1866|doi=10.1007/BF01302537|páxinas=384–389|autor1=Marignac|autor2=Blomstrand|nome3=H.|apelidos3=Deville|nome4=L. |apelidos4=Troost|nome5=R.|apelidos5=Hermann|last-author-amp= yes|lingua=de}}</ref> e finalmente polo químico [[Suíza|suízo]] [[Jean Charles Galissard de Marignac]] en 1866, que probou que realmente só eran dous elementos.<ref>{{cita publicación periódica|revista=Annales de chimie et de physique|título=Recherches sur les combinaisons du niobium|páxinas=7–75|lingua=fr|nome=M. C.|apelidos=Marignac|url = http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k34818t/f4.table|data=1866|volume=4|número=8}}</ref> Aínda así, os artigos científicos referidos o ''ilmenio'' continuaron publicándose ata o ano 1871.<ref>{{cita publicación periódica|título=Fortgesetzte Untersuchungen über die Verbindungen von Ilmenium und Niobium, sowie über die Zusammensetzung der Niobmineralien|nome=R.|apelidos=Hermann|revista=Journal für Praktische Chemie|lingua=de|volume=3|número= 1|páxinas=373–427|doi=10.1002/prac.18710030137|data=1871}}</ref>
 
De Marignac foi o primeiro en preparar o metal no ano 1864, ao [[Oxidorredución|reducir]] cloruro de niobio quentándoo nunha atmosfera de [[hidróxeno]].<ref name="nauti">{{cita web|url=http://nautilus.fis.uc.pt/st2.5/scenes-e/elem/e04100.html|título=Niobium|editorial=Universidade de Coimbra|data-acceso=4 de novembro de 2015|urlarquivo=https://web.archive.org/web/20071210032159/http://nautilus.fis.uc.pt/st2.5/scenes-e/elem/e04100.html|dataarquivo=10 de decembro de 2007|urlmorta=yes}}</ref> Aínda que foi capaz de producir niobio libre de tántalo a grande escala en 1866, este non se comezou a empregar comercialmente ata comezos do século XX, en filamentos de [[Lámpada incandescente|lámpadas incandescentes]].<ref name="Gupta" /> Isto tornouse rapidamente obsoleto ao remprazarsubstituír o niobio polo [[volframio]], que grazas so seu maior [[punto de fusión]] é preferido neste tipo de uso.<ref>{{Cita publicación periódica|doi=10.1049/jiee-1.1908.0068|título=Recent progress in tungsten metallic filament lamps|apelidos=Hirst|nome=H.|revista=Journal of the Institution of Electrical Engineers|ano=1908|volume=41|número=192|páxina=636}}</ref> O descubrimento das propiedades do niobio para mellorar as capacidades das aliaxes de [[aceiro]] fíxose nos anos 1920, sendo esta a aplicación predominante deste elemento dende entón.<ref name="Gupta" /> En 1961 o físico [[Eugene Kunzler]] e o seu equipo do laboratorio [[Bell Labs]] descubriron que o [[niobio-estaño]] continúa exhibindo supercondutividade na presenza de [[corrente eléctrica|correntes eléctricas]] fortes ata de 150&nbsp;[[amperio|kiloamperios]] e [[campo magnético|campos magnéticos]] ata de 8,8&nbsp;[[tesla (unidade)|teslas]].<ref name="Geballe"/> Este descubrimento permitiu que dúas décadas despois se empregase na produción de [[cables]] de fíos múltiples [[bobina]]dos empregados nos grandes [[electroimán]]s de máquinas rotatorias, [[acelerador de partículas|aceleradoras de partículas]] e detectoras de partículas.<ref name="Geballe">{{cita publicación periódica|apelidos=Geballe|nome=T. H.|título=Superconductivity: From Physics to Technology|revista=Physics Today|volume=46|número=10|data=1993|páxinas=52–56|doi=10.1063/1.881384|bibcode = 1993PhT....46j..52G }}</ref><ref>{{cita publicación periódica|volume=95|páxinas=1435–1435|data=1954|título=Superconductivity of Nb<sub>3</sub>Sn|apelidos1=Matthias|nome1=B. T.|apelidos2=Geballe|nome2=T. H.|apelidos3=Geller|nome3=S.|apelidos4=Corenzwit|nome4=E.|doi = 10.1103/PhysRev.95.1435|revista=Physical Review|bibcode = 1954PhRv...95.1435M|número=6}}</ref>
 
=== Nome do elemento ===